Wat kun je eigenlijk over techno schrijven? Toffe beeps die je naar een andere wereld voeren? Wellicht zoiets, ten minste als het om goede gaat. Vladimir Platine, kind aan huis in de Rockerill van Charleroi, is dat zeker.
De undergroundscène in het Franstalige landsgedeelte leeft volop en deze ep met daarop drie tracks is daar alweer zo’n knap bewijs van.Naar eigen zeggen raakte Vladimir geïnspireerd door zo wat alles wat hij hoorde, hij kroop achter de piano en drums, en alles wat ook maar enigszins als instrument kon dienen werd door hem gebruikt. En zo ontstond de liefde voor de synthetische muziek.
Vladimir is natuurlijk niet de enige mens op aarde die dit doet, dat weet hij zelf ook wel, maar de drie songs hebben een onweerstaanbaar hypnotiserend effect. Je ziet zo de zwetende lijven voor je, maar even goed de melancholie van het nihilisme. Minimale beeps die samenvloeien in een dansbaar, en auditief geheel.
