De Gentse band Vito, die singer-songwriter Vito Dhaenens rond zich gevormd heeft, heeft nieuw materiaal uitgebracht. Na het succes van de debuut-ep Man With Feelings uit 2019 was het reikhalzend uitkijken naar nieuwe muziek van de band die soms de Belgische verpersoonlijking van americana – belgicana – wordt genoemd.
De straffe en fijngevoelige mix van blues, folk en country creëert een sfeer die doet denken aan die van The War On Drugs. De heren van Vito maakten ondertussen ook naam bij andere muzikanten: dEUS en The Van Jets namen hen mee als voorprogramma. Na de twee teasers Teenage Love en Talking Is Just Talking is het nu eindelijk tijd voor de ep Cheesy die werd geproducet en gemixt door Dijf Sanders.
Cheesy, zoals Dhaenens zichzelf beschrijft, is een uiting van gevoelens over de perikelen van de liefde. Songwriter Vito heeft een duidelijke voorkeur voor de droevige kant van de liefde. De manier waarop hij zijn gevoelens lyrisch en muzikaal uitdrukt op deze ep is fenomenaal.
De ep opent met het nummer Teenage Love waarmee de toon van onzekerheid, verdriet en heimwee gezet wordt. Het nummer dat duidelijke dEUS-invloeden vertoont, verhaalt over de herinnering aan een oude geliefde die de zanger niet kan en wil vergeten. Tijdens de climax van het nummer nodigen de stevige akkoorden en de stem van Dhaenens uit om de zanger bij te staan, zelf je keel open te zetten en mee te zingen. Maar dan beseft ook Vito dat het allemaal voorbij is. Danger is een gezapig bluesnummer over een meisje dat op de verkeerde verliefd werd. De gitaarsolo in dit nummer heeft geen woorden nodig om je mee te nemen in liefdevolle gedachten over hoe hij zijn geliefde in de watten zou leggen.
De intro van Take Care lijkt wel de intro van een nummer van Kurt Vile. Het is even schrikken wanneer Dhaenens het nummer inzet met ‘one, two, three, go’. Take Care geeft voorrang aan de piano die samen met een jazzy drum het perfecte combo vormt om de verheerlijking van zijn geliefde te laten weerklinken. De ep eindigt met Talking Is Just Talking, een zes minuten durende break-up song waarvan meer dan de helft een waanzinnige, lang uitgerekte gitaarsolo is. Dit geeft de boodschap in de titel van het nummer perfect weer, de gitaar neemt over, muziek geeft de gevoelens veel duidelijker weer dan woorden.
Vito schudt het ene na het andere nummer uit zijn mouw zonder ook maar een beetje aan kwaliteit en emotie in te boeten. Met deze plaat weten ze melancholisch en cheesy de aandacht van het grotere publiek te trekken.
Robbert De Schutter
