Debuteren zoals Utopia Demon doet met Peak Experiences is binnen het kraut- en postrockgenre aan niet zoveel bands gegeven. De meeste van die platen klinken meer dan behoorlijk, soms zelfs geïnspireerd, maar deze band, bestaande uit Hanno Janssen, Matthias Dabrowski en Johnny Röhl verlegt toch wel wat grenzen, of latten die hoog mogen liggen.
Het trio brengt instrumentale muziek, ietwat cinematografisch van aard. Niets speciaals in deze subgenres, er zijn zoveel bands die het doen. Wat hen echter wel onderscheidt, naast een voorliefde voor krautrock, is hun fascinatie voor filmmuziek die werd gemaakt door een grootheid als Ennio Morricone.
De Duitsers brengen atmosferisch aandoende klanken in repetitieve soundscapes waarbij ze oud en nieuw met elkaar vermengen tot iets fris en intrigerends. De band is gedreven door een visie op een utopische, alternatieve realiteit die ze op deze plaat van een klankband voorzien.
De band is actief sinds 2018 en bracht sindsdien zo nu en dan een nummer uit. Het drietal verkoos te wachten tot ze er helemaal klaar voor waren en pas een langspeler uit te brengen waar ze levenslang, terecht, fier op zullen kunnen zijn.
Door hun mix van invloeden, gaande van Maserati en Earth tot Can en Neu! en een bevlogen fascinatie voor alles wat met film en utopieën heeft te maken, heeft Utopian Union een meer dan prima debuut op zijn naam geschreven.
Longyearbyen blijkt een interpretatie te zijn van het gelijknamige nummer van de band Swœr (van het album Patina), terwijl Chrus Breuer (Zahn, Death By Gong) synthesizers toevoegt aan Dunkelziffer. Het is maar dat je het weet.
