Muziek maken uit noodzaak, omdat de ziel erom schreeuwt. Zo voelt de muziek van Xavier Boone aan. Gevoelens die diep in de maag verankerd zitten en een boodschap hebben die eruit moet. Omdat het te mooi is, maar vooral omdat het gehoord moet worden. Juist, net datgene wat al die bluesartiesten doen dus. Of Gentenaar Xavier net als Robert Johnson naar Clarksdale is getrokken om daar op “the Crossroads” zijn ziel aan de duivel te gaan verkopen om zo de blues te kunnen spelen weten we niet, feit is dat de muziek bijzonder intens overkomt.
Niet dat hij rijk zal worden met zijn band die hij samen met drummer Arne Lagatie, bassist Stijn Possemiers, gitarist Jan Ghesquière en pianist Stijn Wauters heeft opgericht. Maar mits wat geluk zal ook Facing The Music net als zijn voorganger Ghostnotes de gegeerde playlist van de nationale radio kunnen halen. In tijden dat mensen niet willen luisteren en bijna voluit voor de oppervlakkigheid kiezen, is het ook al een verdienste.
Hoewel je er de blues- en de jazzelementen zo kan uitvissen, maakt The Boonx geen muziek voor puristen. Niet dat ze ook maar één seconde plat op de buik gaan liggen, maar toch weet deze Gentse band zich te profileren door poppy songs die weliswaar lekker in het oor liggen, maar door hun weemoed toch op de maag blijven liggen.
Negen nummers staan er op hun derde, waarvan het laatste een cover van mentor Van Morrison is (Dweller On The Treshold).
Of het nu aan die tragische stem van Xavier ligt of gewoon aan de Vlaamse link valt moeilijk uit te maken, toch deed de sound van The Boonx ons regelmatig aan Luke Walter Jr zaliger denken. Net zoals hij dat met Blue Blot zo goed kon, valt ook de groep rond Xavier Boone op door haar poppy bluespopsongs met een mistroostig karakter die vol details zitten.
Wie de moeite doet om de teksten te lezen (ze staan in het boekje afgedrukt) wordt geconfronteerd met taferelen uit het alledaagse leven die iedereen wel eens meemaakt, maar waarbij je toch een moment stil blijft bij staan. Wegdromen in je eigen gedachten en merken dat het net niet te laat is.
Acht songs die je gerust als levensliederen kan zien, en geïnspireerd zijn op het werk van mannen als Harry Nillson of zelfs Robert Cray, al was het maar omdat Xavier Boone er op Facing The Music in is geslaagd om blues en pop één te laten worden.
