Laten we eens lekker zot doen (sinds kort is de wereld dat sowieso toch geworden) en een ep van twee jaar geleden bespreken. Zoek de reden niet te ver, Teen Creeps speelt binnenkort gewoon een concert in de Cosa Nostra in Aalst op 24 november, en een dagje later doen ze dat in Bocholt met de Hasseltse lawaaimakers El Yunque. Maar we doen het vooral omdat goede muziek tijdsloos is, en ook gewoon omdat dit Gentse trio best wat aandacht verdient.
Belgisch dus, want er bestaat ook een Britse Teen Creeps. Laten we voor één keer maar voor eigen volk kiezen, want in feite gaat dit om een kleine superband. In de line-up zit immers Bert Vliegen die tegenwoordig mooie dingen met Sophia doet, Ramses Van den Eede die zanger-gitarist is van die band met die onmogelijke naam (Hypochristmutreefuzz) en Joram De Bock.
De drie brachten een split-ep uit met Mind Rays op Oddie Records en deze ep waarop vijf tracks staan. Teen Creeps maakt er geen geheim waar ze de mosterrd vandaan haalt, zo is de bandsnaam gewoon een song van de Amerikaanse noiseband No Age die op SUBPOP zat, en dat vertelt al heel veel.
Indie uit de jaren 90 dus, maar wel met de nadruk op Amerikaanse noise. Muziek die meezingbaar is en zelfs de nodige aaah’s bevat, maar heerlijk omringd wordt door gitaarsalvo’s die zo door Mudhoney of Dinosaur Jnr. zouden kunnen afgevuurd zijn. Verre van fijnzinnig, wel verschrikkelijk vet en verslavend.
