Wat gebeurt er als je het gevoel hebt dat je in een bubbel leeft, dat er zich een membraan rond jou bevindt dat contact met de buitenwereld moeilijk, zoniet onmogelijk maakt? Als je dat wilt weten dan moet je beslist eens naar de debuutplaat van de 23-jarige Ella O’Connor Williams aka Squirrell Flower uit Boston luisteren.
Wiliams komt uit een muzikale familie (haar vader speelt bas op de plaat) en schreef het album als een muzikale roadtrip door de VS langs Interstate 80 (het openingsnummer heet niet voor niets I-80). De trip brengt ons van haar school in Grinnell in Iowa naar Boston en New York waar ze het album opnam.
Bereid je voor op 12 doodeerlijke, ietwat naïeve, veelal trage, singer-songwriterliedjes die aanleunen bij de folk en country traditie. Vaak ronduit deprimerende liedjes over vervreemding, mislukte relaties en algehele teleurstelling in de ander. Neen, Ella is geen vrolijke spring ’t veld, zoveel is duidelijk.
Het is dan ook geen sinecure om het album in één ruk uit te luisteren. Het zijn stuk voor stuk mooie nummers, daar niet van. Squirrell Flower heeft een stem zuiver als smeltend gletsjerwater die een beetje klinkt als Heather Nova. Maar een uur lang liedjes beluisteren die uit hetzelfde vaatje Chateau Deprimo tappen is misschien wat veel.
Ieder zijn ding natuurlijk, dus warm je alvast op aan de single Red Shoulder die in oktober 2019 verscheen.
