Ja-ger is de nieuwe ep van Sperwer, een Kortrijks-Gents trio dat vorig jaar al een plaatsje verdiende op Boomtown. Toen ik voor het eerst van Sperwer hoorde en de titels van de liedjes zag vreesde ik voor het ergste. Zon, Ja-ger, NeeJong, Stroom, Zonder…jawel in mijn hoofd was een rip-off van Bazart geboren. Melige liedjes met Nederlandse teksten het is plots weer van deze tijd. Maar kijk het kan verkeren. Sperwer is niets van dit alles. Sperwer is een dikke pak shoegaze, gebakken in eighties-synths en afgewerkt met een pak galm waarbij de akoestiek van basiliek van Koekelberg in het niets verbleekt. Bovenal en dat is steevast een meerwaarde in dit soort muziek, zijn alle songteksten totaal onverstaanbaar in het Engels gemompeld. Het feit dat de titels in het Nederlands zijn, is dan ook niet meer dan een gimmick vermoed ik.
De vijf tracks op Ja-ger zijn van een goede kwaliteit en doen ons vermoeden dat er ergens in de platenkast van vader of moeder een dikke pak late eightiesmuziek stond te blinken toen deze jongens opgroeiden. Luister gewoon eens naar de combinatie van gitaar en leuke syntheffectjes op Zonder en dan weet je het zonder meer waar ik het over heb.
NeeJong begint als iets dat voor Radio 1 gemaakt is, maar zodra de stem eraan toegevoegd wordt krijg je een heel ander beeld van deze song. Pure lo-fi pop met invloeden van de jaren tachtig tot Sigur Ross. Dat laatste heeft dan weer alles te maken met het feit dat sommige nummers er om vragen om mee te zingen terwijl je helemaal niet weet waar het over gaat of hoe je het zou moeten meezingen…kwelen is de boodschap dus en zonder omzien op reply drukken ook, want de vijf nummers op Ja-ger doen naar meer smaken. Mocht het kleinood op vinyl uitgebracht zijn dan was het alvast eentje voor El-Pea, mijn muzikale radioreis door mijn vinylcollectie op Villa Bota.
