Benevolence, met die welwillende naam wordt het debuutalbum van Skemer de wereld ingestuurd bij het aanbreken van de donkere dagen. De samenwerking tussen Kim Peers en Mathieu Vandekerckhove (Amenra, Syndrome…) is goed voor zeven nummers van het sterk galmende type. Alsof ze inderhaast in een schaars verlichte metrotunnel opgenomen zijn.
Om maar meteen ter zake te komen, de plaat lost in zijn geheel de hoge verwachtingen in die de single Sunseeker een tijdje geleden al had gecreëerd. Skemer manifesteert zich op deze eerste als een geslaagde update van de bands die het cold wave (sub)genre zo interessant maakte enkele decennia geleden. Denk X-Mal Deutschland, Skeletal Family e.a. en je komt minstens in de buurt. Vergelijkingspunten van recentere datum worden gevormd door de Canadese doemduo’s Cosmetics en Koban.
Aan de onderkoelde eighties echo’s valt bij de beluistering van Benevolence niet te ontkomen, aan de machinaal tikkende drumcomputer evenmin. Het kenwijsje van De tijd van toen valt – gelukkig maar – nergens op de achtergrond te horen. De plaat klinkt tot zeven maal toe zeer 2019. Cold wave in een eigentijdse, zwarte jas. Met dank aan het sublieme gitaarwerk van Vandekerckhove. Onophoudelijk knabbelend aan de krijtlijnen van de inktzwarte stijlfiguur.
Een debuut dus in zeven bedrijven, acht als je opteert voor het vinyl, waarvan het tweede en het derde de meest doeltreffende zijn. Niet toevallig de twee singles Sunseeker en RHOEAS die aan bod komen net na de ijzige intro Shout To Cry. Een intro die op de lp in een gestripte versie wordt hernomen maar minstens net zo gepassioneerd binnenkomt.
Uitgegeven door het Italiaanse platenhuis Avant! i.s.m. de Gentse independent Wool-E Discs. Knap debuut van een ongewone samenwerking tussen een topmodel en een topmuzikant. Een samenwerking die hopelijk nog lang niet uitgezongen is.
Check Bandcamp en overtuig jezelf. Benevolence is er verkrijgbaar voor de ronder dan ronde som van 10EUR en dat lijkt het ons alvast (meer dan) waard. ’t Is maar een suggestie.
