Powerviolence uit Münster, Duitsland is wat het trio Possible Damage ons met veel overtuiging over ons ontwakend collectief hersencellen kiepert. Niet dat het ochtend is maar die hersencellen hebben niet altijd zin om wakker te worden maar blijven liever rondhangen in een diepe mist die het nadenken quasi onmogelijk maakt.
Daar zal Possible Damage, dat eerder alleen een demo uit had, snel eens komaf mee maken. Snoeihard, snel en met een brullende dame (Lisa) die zowat alle venten binnen het genre naar de kroon steekt. Jan (drums) en Timo (gitaar, zang) assisteren haar om loodzware deuntjes te pennen en spelen waar we lichtjes door overdonderd worden.
Geen bas, wat wel verwonderlijk is binnen het genre, maar de band bewijst dat het perfect kan. Teringherrie van de bovenste plank waarbij de jongste meteen met zijn voeten wipt, meegenietend van de, uiteraard, snelle en korte nummers.
Ideaal als de aandachtsspanne niet te groot is, en anders ook eigenlijk want dit is echt wel een prima album, zelfs binnen het genre. Heel geslaagd zijn ook de stukken waarin Timo en Lisa tezamen aan het brullen gaan en hun gal spuwen. Heerlijke stampers als Still A Pig, Trapped In The Depths en Neckhorse slagen erin om ons wakker te maken en te houden.
Zeer goed geslaagde powerviolence brengt dit Possible Damage, zo goed dat we deze plaat nog even bovenaan de te beluisteren stapel gaan laten liggen.
Op paars vinyl voor onder de kerstboom en in gewoon zwart voor onder paasboom is dit een plaat met 17 kiss ass shit songs om te koesteren.
Facebook – Bandcamp – Instagram
