Negen jaar na het debuutalbum Knights is Adriaan Van De Velde alias Pomrad er terug met een nieuwe plaat. In de tussentijd werkte hij samen met Lander Gyselinck onder de naam Lander & Adriaan en bracht hij, samen met Onra, het album Swing Convention uit. Voor de nieuwe plaat ging Van De Velde de mosterd halen bij de elektrofunk van de jaren ’80 (denk aan de eerste Prince platen en The Gap Band) die hij combineert met 90’s r&b, street soul en 2-step.
Voor Silver Blue maakte Van De Velde gebruik van retro synthesizers en samples van de jaren ’80 drumcomputer LinnDrum. Op zijn het debuutplaat kreeg Adriaan het vocale gezelschap van Selah Sue, Sylvie Kreusch, Milla Brune, Christina Sapalo en Steve Kashala, deze keer heeft hij alle nummers echter zelf ingezongen. We gaan daar niet flauw over doen: hij doet dat geweldig. Adriaan heeft een uitstekende stem en kan zelfs heel straf uithalen met zijn kopstem.
Pomrad pakt uit met aanstekelijke, catchy, funky en soulvolle tracks die zich vooral richten op de dansbenen. Er zitten ook een paar sexy ballades (My Sweet Dear Lucky, The Antipode en The Antipode) bij die zorgen voor een rustpunt of die ideaal zijn om op te slowen (doet iemand dat nog?).
In de intro van Suzy Got Lost zit een happy hardcore vibe die Van De Velde combineert met soulvolle elektrofunk, terwijl op Sad Dancer de Giorgio Moroder in hem naar boven komt. Afsluiter Don’t Wake Up is het enige instrumentale nummer op de plaat en daarin goochelt Adriaan met futuristische funk in de lijn van Herbie Hancock (ten tijde van Rock It ) en Daft Punk.
Pomrad is helemaal terug, met lekkere funk waar een zilveren randje aan zit en met soulvolle ballads die evengoed indruk maken. Nu maar hopen dat we niet weer zo lang moeten wachten op een volgende plaat.
