Pierre houdt woord, z’n vijfde release al dit jaar. Véél info krijgen we er niet bij, maar we vermoeden dat het weer solo-exploten zijn zoals z’n visionaire pre-corona werk Wonderful Viruses.
Enkel wat historische feiten uit 1983 worden opgesomd als begeleidende tekst, met op de eerste plaats en mét uitroepteken het jaar van de DX-7. Wat weer een vermoeden doet rijzen dat deze synth van Yamaha een belangrijke rol speelde op deze release.
Slechts drie lange tracks op 1983 die, zoals het Vervloesem betaamt, lekker alle kanten tegelijk uit stuiteren. Op Natural Computer horen we wat de titel suggereert, een simulatie van computermuziek met échte instrumenten zoals synths (die DX7?) en houten percussie.
Een plaat vol vermoedens dus, want we zijn niet zeker of we in Five Things To Forget nu een gitaar horen of ook weer enkel synths. In ieder geval horen we een virtuoze Vervloesem die iets ten gehore brengt waar ene Richard D. James stikjaloers op zou kunnen zijn.
Procrasti Nation tenslotte, vangt aan met een nerveuze bas-sequence en iets dat op een dulcimer (percussief snaarinstrument) lijkt, die het pas halverwege de negen minuten wat kalmer aan doet en zo voor een zeldzaam rustpunt op deze plaat zorgt.
