In Mechelen hoeft de band Pardon Service eigenlijk géén introductie meer, want alvast wereldberoemd daar, en minstens redelijk gekend in de rest van het land waar ze de podia bestormden met hun krachtige en feestelijke live-sets. Met het gloednieuwe album A La Carte, een staalkaart van vier jaar opnemen en toeren overal te lande, van Mechelen tot Durbuy, snijdt de band een nieuw hoofdstuk aan op hun muzikale eclectische wereldse reis. Misschien is deze plaat wel dé opstap naar een grotere bekendheid; vandaag Mechelen en België, morgen de wereld. Zoiets.
Op A La Carte pakt de negenkoppige band uit met een frisse blend van nieuwe frisse klanken en meeslepende verhalen met liedjes in het Frans, in het Nederlands en voor het eerst ook in het Mechels. Dat laatste doen ze met Mecheleir, een prachtige ode aan de Dijlestad en haar ziel, het leven in Mechelen vierend mits “ne voile reggaebeat”. En “Oep den beat van de conga” opent de hyper-aanstekelijke Mechelse hymne, feestelijk het album. Mechelaars hebben misschien een stapje voor, want volledig in het Mechels gezongen, maar ’t is dan ook voor hen, niet?
Zoals al meteen duidelijk werd bij de gulle reggae van Mecheleir is A La Carte géén plaat om rustig bij stil te zitten, dus schuif die stoelen al maar aan de kant en gun jezelf wat ruime. Of hoe Pardon Service er perfect in slaagt om hun geweldige live-vibe, waar ze zo sterk in zijn, ook op plaat tot leven te brengen. Natuurlijk hoéf je niet te dansen op A La Carte, maar stilzitten? Het lijkt ons toch moeilijk hoor. Folk, wereldmuziek, reggae dus, stevige rock, knotsgekke kuren en dat alles bij elkaar, zoals bijvoorbeeld in het lichtjes geniale Enchanté, dat is wat de geweldige negen van Pardon Service ons presenteren op A La Carte, een plaat die bulkt van de aanstekelijkheid, ambiance en spelplezier. Met boude en prompte blazers, funky gitaar-licks, veel ritme en energie en ronduit geweldige teksten.
“Ik wil niet meer moeten moeten, ik wil weer mogen mogen, kom me niets meer vragen, ik heb vandaag geen tijd”, luidt het in het funky hitsige Moeten Moeten, over een funky gitaarlick op een reggae-beat en met heerlijke blazerpracht. Eigenlijk een puur punknummer maar dan met een wat ander instrumentarium. Zwoegen Zweten, gedeclameerd en gezongen op een loom reggae-ritme, valt eigenlijk ook in die categorie. Ook hier weer sterk gitaarwerk, heerlijke blazers, en was dat een sax-solo? En Mecheleir mag dan officieel de enige song in het Mechels zijn, de Mechelse tongval manifesteert zich hier toch ook wel duidelijk. En dat is absoluut oké.
Een prompte bas zet Moderne Opa in, empowerment voor opa’s aller lande of de opa’s in wording. “Ik ben een ouwe met potentie, lijd nog lang niet aan dementie, ik dans tot ik doodval, ik barst van energie”. Een zenuwachtig ska-ritme en blazers die een gejaagde, zich steeds herhalende melodie met veel Balkan-vibes spelen. En in het middenstuk een fenomenale gitaarsolo. Nog choco!
Zou A Tout Le Monde gaan over een niet nader genoemd land dat minstens zeven maanden nodig heeft om een regering te vormen? Het zou zo maar kunnen! Het lijkt wel of deze opzwepende reggae-rocker exact de staat der (politieke) dingen in dat land schetst, tegelijk relativerend en een lans brekend om het ons allemaal zo niet aan te trekken? “Laisse faire, laisse les faire”, en ook “Tout le monde a des problèmes”. En gewoon een ‘danske placeren’ kan hier ook natuurlijk, en bij uitbreiding met de hele plaat.
Even zou je denken dat Au Fort door, pakweg, een Senegalese gitarist wordt ingezet – exotische percussie volgt. Dan weer prompte blazers om dan naar een soort hoempapa-tempo te gaan. Geniaal gedaan. En hier wordt nu expliciet uitgenodigd tot dansen, oké ook tot andere dingen, maar aan jou om dat zelf, heu uit te vogelen. Hilarisch is de tekst van Club de la Carrosserie Française. Gejaagde ska, deemoedige strijkers en een evocatie van een heus zigeunerkoor zowaar, en een feest aan koperklanken.
Het album besluit met twee liveopnamen van Maanrock 2022, de jubileumeditie van het stadsfestival waar de band (ook letterlijk) ten dans mocht spelen. Met het nieuwe studio-album slaagt de band er héél goed in het livegeluid te benaderen, op deze liveopnamen is het feest natuurlijk compleet. De cadeautjes heten Marre de toi en Bouger. Voor wie erbij was, is dat glunderend nagenieten, voor iedereen nog meer die dansbeentjes aan het werk zetten.
Hadden we je al gezegd dat je best wat plaats maakt als je naar A La Carte luistert? Het is een gouden tip, gezien de gegarandeerde vele aanslagen op de dansbenen waar deze plaat vol van staat natuurlijk. Zeg niet dat we je niet gewaarschuwd hebben!
À la Carte is vanaf 1 februari beschikbaar op alle grote streamingplatvormen.
Instagram – Facebook – Youtube – Spotify
