Een Antwerps duo dat vorig jaar debuteerde met eerste single Bursting Desire en eerder dit jaar het album I Was Young uitbracht. Tot op heden schromelijk aan onze aandacht ontsnapt, maar daar brengen we nu verandering in.
Met 5.148 maandelijkse Spotify luisteraars hebben ze in principe onze ruggensteun niet écht meer nodig, maar Anis Kroese en Evert Pallemans bekoren ons zodanig met hun sobere muzikale uitspattingen, dat we graag in de pen kruipen.
De hoofdrol is in de meeste gevallen weggelegd voor de pure, franjeloze en pakkende stem van Anis die ondersteuning krijgt van piano en/of gitaar en soms dromerige zacht zoemende synths. Edoch krijgen we op het album opeens een solo piano moment dat My Dear Angels Have Gone Bittersweet werd gedoopt. Het past.
Tiny Whispers krijgt een minimalistische beat mee en drijft zodoende de sfeer en sound van Nymphas die we gemakshalve als slowcore zullen omschrijven meer in de triphop richting. Hetzelfde geldt voor de jazzy drums in Filthy Days.
Gloednieuwe single Tear, die dus niet op het I Was Young album te vinden is, gooit het dan weer over een andere boeg. Synths en iets ruigere gitaren op een elektrobeat met een galmende stem, zorgen voor voer voor 80’s new wave adepten.
Hun minimalisme haalt onvermijdelijk dat andere pakkende Antwerpse duo Imaginary Sister een beetje voor de geest, maar de aanpak is totaal verschillend en dat zorgt voor iets meer variatie in klankkleur zonder daarom minder te beklijven. Ze hebben er dus een fan bij.
