Newmoon was één van die bands die in 2019 een album uitbrachten en dat ze daarna niet deftig kon promoten door de covid miserie. Een heel spijtige zaak want Nothing Hurts Forever was echt een prachtige schijf die de band wereldwijd op de kaart kon zetten. De Antwerpse shoegazers gaven gelukkig niet op, ze brachten in de tussentijd prachtige covers uit van Daniel Johnston (True Love Will Find You In The End) en The Church (Under The Milky Way), de akoestische live ep Live At Caffènation en de Space Remixed ep waar ze een paar songs lieten remixen door Mogwai, Justin Lockey, Lingerwalt en Article. Ondertussen heeft drummer Stef Gouwkens de band verlaten en is hij vervangen door Conor Dawson (Cultdreams).
Voor Temporary Light trok de band terug naar de Hightime Studio om samen te werken met Thomas Valkiers die ook de debuutep Invitation To Hold en de debuutplaat Space heeft gemixt en geproducet. De nummers werden gemasterd door Slowdive-drummer Simon Scott die serieus in de wolken was over Newmoon en het album. Volgens de band klinkt alles verfijnder en delicater zodat we een fris en opwindende sound krijgen.
Met de singles Fading Phase, Eternal Fall en Crazing viel al op dat de gitaren subtieler klonken dan ooit met een referentie naar het Cocteau Twins-geluid, maar dat er ook plaats was voor een stevige shoegaze wall of sound. De vraag was of ze dit een volledig album zouden volhouden.
Het album opent met het magische single Eternal Fall. Still was het eerste nieuwe nummer dat de band schreef voor de plaat. Daarin hoor je ook hoe subtiel ze te werk gingen en hoe ze met verschillende laagjes iets heerlijks hebben opgebouwd.
Single nummer twee Fading Phase is een prachtige en intens mooie track. De wall of shoegaze sound wordt opgetrokken tijdens Liminal People, in de strofes gaat het er allemaal heel subtiel aan toe. Through The Glass bloeit mooi open om er in het refrein iets steviger tegenaan te gaan zonder aan subtiliteit te verliezen. Dan volgt de derde single Crazing waar we al een tijdje aan verslaafd zijn en die wordt opgevolgd door het stevige Sense Of Longing dat live ongetwijfeld vonken gaat geven. In afsluiter Glance gaan shoegaze en ambient hand in hand: machtig mooi.
Temporary Light is de hele straffe terugkeer van Newmoon. Kunnen we al spreken van dé shoegaze plaat van 2024? Van ons mag dat in elk geval want wie dit wil overklassen zal heel wat in huis moeten hebben.
Op 29 maart stelt de band Temporary Light voor in de Botanique in Brussel, BWANA verzorgt het voorprogramma.
