Wat we nu doen, is spreken tegen onze eigen winkel, maar we zeggen het toch: bij sommige muziek moet je je eigenlijk geen moer aantrekken van wat er in recensies geschreven staat. Sommige cd’s moet je gewoon opzetten en jezelf erin onderdompelen, je laten meeslepen door klanken die op je pad verschijnen en aan het einde van de rit blij zijn om de onvergetelijke verrassing die je jezelf hebt geschonken. Dreamhatcher van MDCIII is er zo één.
Achter MDCIII gaat Mattias De Craene schuil, de saxofonist van Nordmann, die hier geflankeerd wordt door twee drummers: Simon Segers (die zijn sporen verdiende bij Absynthe Minded, De Beren Gieren, Black Flower en Stadt) en Lennert Jacobs (die er ook niet naast slaat bij The Germans en Hong Kong Dong).
Een supergroep? Zeker, en in beide betekenissen van het woord! Eerder dit jaar, brachten ze op Record Store Day al een titelloze ep uit, met daarop een duet met de onweerstaanbare Sylvie Kreusch en deze maand laten ze hun eerste langspeler op de wereld los.
Bij Nordmann bewees De Craene al dat hij in de kleuterschool nooit heeft geleerd om binnen de lijntjes te kleuren. Ook hier paart hij jazz vrolijk aan allerlei elektronische klanken. Een saxofoon die opdwarrelt als rook in een film noir, roffelende drums, geluidseffecten die je de stuipen op het lijf jagen: alles is aanwezig om een broeierige, spannende sfeer op te roepen.
Nummers van deze plaat uitlichten en van naaldje tot draadje ontleden is dan ook zinloos: laat je simpelweg op sleeptouw nemen. Op sommige momenten lijk je in een ouderwetse avonturenfilm te zitten en door de jungle te hossen, achtervolgd door kannibalen wiens strijdlied en oorlogstrom overal weerklinkt, dan weer raas je over een eindeloze snelweg in een nagelbijtende spannende thriller.
In interviews verwijst De Craene vaak naar films als Apocalypse Now. Net als Coppola’s klassieker is Dreamhatcher een zweterige, zinderende, maar bovenal onvoorspelbare trip geworden.
“To hatch” betekent uitbroeden, en dus is een Dreamhatcher iemand die een droom uitbroedt. Met dit debuut hebben De Craene, Segers en Jacobs een droomplaat gemaakt, en die mag jij als luisteraar helemaal uitbroeden, zo vaak je maar wil.
