De eerste keer dat we met de beginnende dertiger Matt Wats hadden gepraat, ging het over vrouwen, drank, drugs en nog veel meer over rock-’n-roll. Hij ziet er misschien wel onschuldig uit, maar deze jongen heeft ’s nachts al heel hard en snel geleefd. Een rasmuzikant die op zijn vijftiende debuteerde en zich op zijn nieuwste laat omringen door goed volk zoals producers-muzikanten Stef Kamil Carlens en Nicolas Rombouts.
Queens is ook een onlangs gesloten café in Sint-Gillis. Opener Sha la la la, Jim is een ode aan deze redelijk duistere kroeg waar de vreemdste figuren passeerden. New York, maar dan in Brussel. De Jim in kwestie is de cultfiguur Jim White, die elders op de countrystamper There I Have Come For You zijn gastvocals bijdraagt.
Matt Watts weet waar hij vandaan komt – Montana, USA – en kent zijn muzikale geschiedenis. Zijn versie van Billie Jean doet denken aan een halfbezopen, slowend koppel om drie uur, verlicht door een triestige jukebox terwijl achter de toog de zwetende, bijna tandeloze baas zijn sigaar opsteekt. De betere americana, dus. Producers Rombouts en Carlens weten perfect hoe een nummer moet klinken, wat een song af maakt. Bijna onhoorbare koortjes, subtiele partijen. Mooi zo.
Queens is dan ook een zeer fijne nachtplaat. Of de soundtrack bij ’the morning after’, wanneer je de ravage van de nacht voordien overschouwt en denkt: “Hoe ben ik hier in godsnaam beland?”
Matt Watts Group kun je live zien op:
04/03 – Arenberg, Antwerpen
05/03 – AB, Brussel
06/03 – Handelsbeurs, Gent
24/04 – Mezz, Breda (NL)
Kris Y Verdonck