Er zijn mensen die als ze zich vervelen een wandelingetje gaan doen, hopend op een of andere vorm van sociaal contact. Er zijn er ook die gaan pintelieren, op zoek naar vreugde en een kater / kattin / een beest, al dan niet gecastreerd, gesteriliseerd of anderszins onvruchtbaar gemaakt. Er zijn echter ook mensen die gewoon een bandje beginnen, al spelen ze al in andere bandjes, om hun voorliefde voor een of andere muzieksoort te kanaliseren en uit te brengen op een fysieke drager om de mensheid te plezieren, en vooral zichzelf natuurlijk.
En zo werd Living Gate boven de doopvont gehouden, met Aaron Rieseberg (YOB), Lennart Bossu (Oathbreaker, Amenra), Wim Coppers (Oathbreaker, Wiegedood) en Levy Seynaeve (Wiegedood) in de gelederen, met de bedoeling een stevige portie old school death metal te brengen.
Even losgaan, de oude helden eren, nieuwe helden eren, hun ervaring en spelplezier de hoofdtoon laten voeren en er gewoon voor gaan. Het resultaat is dan ook precies wat we bij deze opzet hadden verwacht: oerdegelijke old school death metal.
Verrassend? Neen. Goed en bij momenten straf? Jazeker. Riffs galore en een lekkere brul gegarandeerd, maar dat wisten we al na de ep Deathlust en de vooruitgeschoven single Internal Decomposition.
Of Living Gate een lang leven beschoren zal zijn, gezien de andere projecten van de bandleden, is koffiedik kijken. Afwachten dus, al doen ze meteen een concertreeks om dit debuut te promoten. Verkrijgbaar in een waaier van kleurtjes ongetwijfeld, zoals steeds bij labels als Relapse Records.
Geef ons maar zwart, dat past het best bij deze beukplaat (of linde, of eik mocht je dat verkiezen).
