Ondanks alle schlagergeweld en Weense koorknapen kent Oostenrijk muzikaal één van de meest boeiende scenes op het Europese vasteland. Gefrustreerd door oertradities ontstond met Weber, Schönberg en Alban Berg bijvoorbeeld de tweede Weense school, die consonantie in de klassieke muziek inwisselde voor atonaliteit. De jaren 1960 brachten Wiener Aktionismus, waar tal van artiesten de fysieke grenzen opzochten – bij zichzelf, met elkaar en met hopen slachtafval. In de jaren 1990 onstonden Mego en SabotageCommunications, labels net zo goed gericht op verstoring van conventies.
Sabotage deed dat behalve muzikaal ook via alternatieve interventies. Zo werd samen met stichter-artiest Robert Jelinek het Cash-parfum uitgebracht met de geur van geld, en werden journalisten bij een persvoorstelling blootgesteld aan infrageluid, met als resultaat enige bloedende oren en geleegde magen. Mego -sinds 2006 Editions Mego– werkt ook ontregelend, maar enkel muzikaal. In 1999 bijvoorbeeld roemde de toen op Ars Electronica jurerende Jim O’Rourke het label nog om zijn innovatieve punk computermuziek.
Editions Mego werden geleid door Peter Rehberg, ook bekend als Pita. Hij stierf in 2021 en liet een label na waar ongeveer het hele muzikale spectrum mits (zeer) alternatieve snit een plek vindt. Ook de Zweedse Klara Lewis vond er een wieg voor veel van haar creaties, met bruggen tussen neoklassiek, elektroakoestiek, drone, ambient en roezig verder experimenteels.
Thankful is een ode aan Peter Rehberg als vriend en mentor. Het titelnummer covert diens snerpende derde track op het alweer 25-jarige Get Out, uitgebracht als Pita, waarin hij Ennio Morricone‘s Come Maddalena aanvijlde tot het roest er van afspatte. Lewis dempt de amplitude wat maar maakt er met een duur van 20,5 minuten een des te immersiever versie van – om plots af te sluiten, als symbool voor Rehbergs plotse dood door een hartaanval. In Top lijken een stel pneumatische boren en staalplaatsnijders in een uitdagend hardcore ritme te zijn betrokken, en Lewis voegt met twee tracks aan de ukulele deviante folk toe, met eerst nog zacht, later forser elektronische bewerking. Jammer dat dit oorspronkelijk Hawaiiaanse instrument een wat beperkt timbre heeft: Ukelele2 dompelt de geloopte snaren finaal in dusdanige distortie dat het een beetje grappig wordt.
4U mag dan mierzoet getiteld zijn, de reversed synthloops creëren een licht ongemakkelijk sfeertje. Dat tegendraadse heeft ze vast wel wat van haar vader, Graham, lid van Wire. In november concerteert Lewis met Yuki Tsujii, Nik Colk Void en Pedro Maia op Le Guess Who?
Facebook – Instagram – Website
