Zo’n 31 jaar geleden richtte zanger/accordeonist Piet Maris de band Jaune Toujours op. Hij liet zich toen inspireren door gipsybrass maar ook dub, ska, rock en punk beïnvloeden hem indertijd. Het was even wachten op de eerste plaat Brusk die pas in 2000 verscheen. Vierentwintig jaar later verschijnt de zevende plaat Vertigo van dit Brusselse gezelschap. De zeskoppige band nam na de vorige plaat Europeana een pauze van zes jaar maar nu zijn ze helemaal terug met veel vuur en energie.
Het is weer een lekkere groovy plaat geworden die de perfecte soundtrack vormt voor de multiculturele samenleving van vandaag met teksten in het Engels, Frans en Nederlands. In die songteksten maakt de band een stand van zaken op van de wereld en klaagt er de problemen van klimaatverandering, sociale ongelijkheid, onderdrukking, de ruk naar extreem-rechts en de vele oorlogen aan. Toch willen ze ons met hun aanstekelijke muziek ook hoop geven.
Omdat de band sterk bezig is met ecologie is de cd verpakt in een kartonnen digipack en werd er voor de vinyl gekozen voor de ecologische “rebound compound” dat voor 100% bestaat uit gerecycleerde, oude vinylplaten.
En al verschijnt de plaat tijdens de laatste dagen van de zomer, toch heeft elk nummer een vrolijke zomerse vibe waar je onmogelijk op kan blijven stilzitten. Opener Tous Ici Pour Ne Pas Rester is een combinatie van klezmer en ska en klinkt super catchy. Tijdens Dimanche gaat het er iets rustiger aan toe maar toch kunnen we er ook weer vrolijk op rond huppelen net als bij de funky ska van Please Don’t Slam The Door. Tijdens Step On A Crack neemt de bas ons mee met een super aanstekelijke groove die bij We’re Unstoppable nog steviger de dansbenen stimuleert.
Het titelnummer heeft een laidback reggae vibe en laat ons even op adem komen, maar tijdens Und Der Ground vliegt de band er opnieuw in met veel power en een knipoog naar Stray Cats. Miroir Miroir is old school ska met een klezmer randje en een feelgood vibe, ook al gaat de tekst over het probleem van ongecontroleerde en oncontroleerbare beelden.
Het in dub gemarineerde Je Suis Ca Va is een bescheiden ode aan Arno, met puntige one-liners en Maris die op zijn rauwst zingt. Sans-Papiers belicht de moeilijke situatie van mensen zonder papieren die nauwelijks toegang krijgen tot ondersteuning, opvang en werk. In dit nummer horen we met latin blazers, klinkt een Cubaanse vibe en een spacey Star Trek-achtige bridge.
We zetten onze tocht door Brussel verder met de droomdub van Un Jour Plus Vieux die perfect aansluit bij het thema dakloosheid. Changement De Plan zou niet misstaan in het oeuvre van Les Negreses Vertes: het klinkt even aanstekelijk maar dan met een unieke New Orleans-feel. Tijdens afsluiter Tout Ce Que Tu Veux moedigt de band ons aan om keuzes te maken en om vol te houden.
Jaune Toujours is terug en hoe!! Vertigo is een feestplaat geworden die de maatschappelijke problemen niet schuwt en de wereld toch een pak mooier maakt.
Op 2 oktober stelt Jaune Toujours hun prachtige plaat voor in Ancienne Belgique in Brussel, dat gaat zeker een stevig feestje worden!
