Wallace Vanborn-frontman Ian Clement maakt al enkele jaren indrukwekkende en intense soloplaten die onder de huid kruipen. Met zijn solodebuut Drawing Daggers nam Clement ons mee op een stormachtig folkrockavontuur, en met het duister-melancholische See Me In Synchronicity vertelde hij over zijn intense beleving en strijd tegen de consensusrealiteit. Op basis van de titel zou je denken dat Clement met zijn derde soloplaat Skeleton Games opnieuw de duisternis induikt, maar dat blijkt niet het geval. Op de nieuwe plaat toont Clement opnieuw een optimistische kant van zichzelf. Hoewel thema’s als liefde en verlies opnieuw aan bod komen, brengt de komst van nieuw leven ook hernieuwde hoop voor de toekomst.
Verwacht nu niet dat dit een luchtige popplaat is geworden. Het blijft een langspeler met intens gedreven nummers waarin slechts af en toe wat licht wordt toegelaten. Opener Each Night Same Satellite is een meeslepende track waarvan we na drie minuten niet genoeg krijgen en die we meteen op repeat zetten. Maar we zijn benieuwd naar de rest. Salt Cried Mother is een prachtige ballad waarin Clement klinkt als een passionele crooner en ons intens kippenvel bezorgt. De intro van Breathe klinkt opvallend luchtig, maar door Ians zang weten we dat het niet zo blijft en het nummer uitmondt in een krachtig refrein.
Ook op God’s Gift to Woman speelt Clement met donker en licht. Hij zingt met veel passie op deze warme track. Op het dreigende Everybody Everything wint vooral de duisternis, maar ineens verandert de vibe volledig in een lichte reggaesfeer, en om de een of andere reden past dat perfect. Het akoestische Light Calls klinkt waanzinnig mooi en grijpt je bij de strot.
Lost in Fortune begint rustig, na een tijdje duikt er een krautachtige synth-sequence op die dreiging oproept. Het refrein klinkt daarentegen eerder warm en gemoedelijk. Seven or Eleven heeft iets groots en zelfs episch, terwijl Put Your Money Where Your Mouth Is een zalige, groovy rocker is. See Me in Synchronicity sluit deze plaat in stijl af met warme, akoestische klanken, terwijl de elektrische gitaar het nummer een scherp randje geeft.
In Skeleton Games zit meer afwisseling dan op de vorige Clement-platen, waardoor we af en toe naar adem kunnen happen. Want er gebeurt in elk nummer zoveel dat elke song alle aandacht vraagt en we ons volledig focussen op waar Clement ons mee naartoe neemt. Zijn demonen zijn er zeker nog steeds, maar hij geeft ze ook wat daglicht, en dat doet blijkbaar wonderen.
Ian Clement stelt Skeleton Games met zijn band voor op:
21/03 – Zappa, Oosterzele (Try-out)
03/04 – Charlatan ,Gent
11/04 – Hnita Jazz Club, Heist-Op-Den-Berg
19/04 – Nachtwacht, Tielt
23/04 – Hoogmis, Edegem
31/05 – Den Trap, Kortrijk
Facebook – Instagram – Spotify
