Met een titel als Black Nothingness weet je doorgaans wel dat je geen vrolijke confettimuziek hoeft te verwachten. Dat is duidelijk ook niet waar dit duo voor gaat. Gewapend met een drumstel, een basgitaar, een berg effectenpedalen en een bijna psychotische stem ramt Grin ons zes psychedelische doommetalnummers door de strot.
Meer bandleden hebben ze niet nodig om een portie heftig kabaal te maken. Ze doen dan ook een beetje aan zo’n ander verwoestend duo denken, namelijk het Engelse Bismuth, maar ook aan Yob en Conan en Black Sabbath en zo.
De combinatie bas-drums-psychose werkt hier verdomd goed en is verdomd aanstekelijk.
De riffs en de intense DIY-attitude voelen aan zoals Into Darkness van Winter destijds aanvoelde: als een ferme stamp in het kruis. Opener Nothingness komt meteen opzetten met het beukwerk en vanaf dan is er geen ontsnappen meer aan. De luisteraar wordt overspoeld door een golf van moddervette riffs. Hoogtepunten zijn er in Gatekeeper en de fenomenale afsluiter Deathbringers. Maar eigenlijk is heel dit mini-album gewoon een ranzig lekkere psychedelische doomtrip.
Bandcamp / Facebook / Instagram
