Garbage Dreams is een jonge Antwerpse band die graag de term spacerock hanteert als ze het over hun muziek hebben. Ofschoon je wel regelmatig een wah-wahgitaar of een psychedelisch synthgeluid hoort, klinkt Garbage Dreams voor ons in de eerste plaats toch als een band die tussen de romantische indiepop van The Beatles en de distortie van shoegaze hangt.
Garbage Dreams is een muzikaal project dat ontstond, ten minste zo wordt in de biografie toch geschreven, doordat Mathias Balemans geen zin had om zijn tijd in herexamens te stoppen. De jonge kerel begon prompt aan een muzikale carrière en zat in korte tijd op dezelfde golflengte met Mathijs Borms, Jonah Boons en Nicolas D’Exelle. Er werd niet te lang getalmd om een ep op te nemen, en voor ze het wisten stonden ze daarmee in de halve finale van Humo’s Rock Rally, alleen was de concurrentie van Whispering Sons net iets te groot.
We zullen wel niet de eerste zijn die het neerpennen, maar de zes tracks die op dit schijfje staan, leunen dicht aan bij wat Tame Impala doet: psychedelica, maar zoet genoeg voor de radio. Vinden we dat een probleem? Absoluut niet, de herhaaltoets werd al regelmatig ingedrukt. Een band om te volgen dus!
