Het Zwitserse Vevey is de uitvalsbasis van het kwintet Fomies dat sinds 2019 zowat jaarlijks een album boordevol fuzzy, psychedelisch getinte garagerock uitbrengt. Telkens bewust niet perfect opgenomen, puur omdat ze DIY hoog in het vaandel voeren en een obsessie en voorliefde hebben voor plaatjes die slecht werden opgenomen op de vreemdste plaatsen en bij voorkeur uitermate obscuur. Het vormen tezamen prima bouwstenen voor het beoogde doel en dat is muziek maken die de concurrentie kan aangaan met bands als King Gizzard & The Lizard Wizard, Wand en Osees. Slagen ze daar ook in? Niet in elk nummer, neen, al scheelt het zelden veel. Soms ook wel, frequenter dan we eerst hadden vermoed trouwens, want de mengeling van stevige psych, garagerock en kraut werkt veel beter dan wat we eerder hoorden.
Het openingsnummer The Onion Man zet meteen de fuzztoon, al probeert Fomies ook andere dingen, zoals het trippy Reflections dat eerst eerder poppy begint om dan helemaal te ontaarden in een jam die doet denken aan een band als Loop. Met aanstekelijke riffs en melodieën verbergen dat de stem niet altijd goed werkt, ze doen het prima op het excellente Colossus I, dat na oorwurm The Pull de focus wat verlegt. Het nummer valt uiteen in drie delen, lopen ei zo na gezwind in elkaar over, en dat mochten ze wat ons betreft nog meer hebben gedaan en er één geheel van hebben gemaakt. Ondanks de lengte van de totaliteit van die drie stukken Colossus blijft het muzikaal overtuigen.
Voor een nummer als Neon Gloom mogen ze ons zelfs elke dag wakker maken. Die riff blijft gewoon in ons hoofd ronddwalen en zo staan er wel meer op deze plaat. Tussen de twaalf nummers staat geen misser. Alleen de stem werkt zo nu en dan ietwat op onze zenuwen maar doordat de muzikale omlijsting dermate goed is dat we er mee om kunnen.We gaan in elk geval hun vroegere werk, dat we niet kennen omdat we van de band nog nooit hadden gehoord, niet moeilijk in de overdaad van tegenwoordig, ook eens aandachtig beluisteren. Als het maar een beetje mee heeft van Liminality, dan gaan we ongetwijfeld nog wat pareltjes ontdekken.
