Na een pauze van 5 jaar is Flying Horseman, één van de zovele boeiende geesteskinderen van muzikale duizendpoot Bert Dockx, terug met een zevende album Anaesthesia. Samen met een nieuwe line-up is het een verrassende, doch logisch, politiek geïnspireerde plaat geworden, waarbij de bandleden de trieste staat van de wereld bekritiseren.
Hoewel openingsnummer Anaesthesia door de warme samenzang ons eerst gevoelloos doet indommelen, worden we al snel meegezogen door de donkere lyrics: “I am blessed to live in a country where they leave you dying alone“ en de daaropvolgende psychotische, muzikale woede uitbarsting. We blijken gewaarschuwd te zijn voor een unieke trip waarbij de herkenbare subtiele gitaarlicks en funky ritmes op Engines ons weeral doen wakkerschudden door de stevige rockexplosie.
Nomad neemt vervolgens zwalpend gas terug en geeft schijnbaar heel even rust in het hoofd, maar dit blijkt voor korte duur: de jagende groove op Border en de trip langs Altered States zijn beklemmend angstaanjagend. Ze zijn een woedende oproep naar afschaffing van grenzen en actie tot open- en verbondenheid. Ook op Ocean mijmert Dockx over de onvermijdelijke Palestina-kwestie, dat zich op Seasick vertaalt in mans subtiele en meesterlijk gitaarspel, vermengd met diverse, vreemde synthgeluiden die ons op het einde wat ziekjes achterlaten.
Het Ticket dat we op het einde van dit album aangeboden krijgen legt nogmaals de mistroostige dualiteit bloot tussen een veilige thuishaven en een wereld die in brand staat.
Facebook | Instagram | Website | Deezer
02/10: Hnita, Heist-op-den-Berg (try-out)
18/10: De Roma, Antwerpen
22/10: Bootstraat, Hasselt
23/10: Handelsbeurs, Gent
24/10: Botanique, Brussel
30/10: Cactus, Brugge
01/11: Het Depot, Leuven
04/12: Gebouw T, Bergen op Zoom
