Het logische hedendaags vervolg op Miles Davis’ Bitches Brew (1970) of ook het futuristische nichtje van Head Hunters (1973) van Herbie Hancock? Waarom verwijzen naar deze iconische albums uit het verleden, de getalenteerde muzikante Esinam Dogbatse maakt immers overduidelijk muziek van de toekomst, al lijkt de klankkleur van de debuut-ep Esinam, allicht ongewild, aan te knopen bij genoemde jazz-fusion meesterwerken. Maar Esinam gaat verder en creëert vanuit die inspiratie uit jazz, funk, soul en wereldmuziek een uniek eclectisch dwars en futuristisch geluid.
Esinam is gezegend met een prachtige stem en blaast meesterlijke noten uit de dwarsfluit, de kunst om sterke composities te schrijven, heeft ze duidelijk ook in de vingers, zo bewijst ze met dit bijzondere debuut.
In de bio lezen we dat Esinam Dogbatse altijd al gefascineerd was door percussie en met name de ‘tama’, dat de jonge muzikante de piano als eerste echte instrument leerde en zich uiteindelijk, ook om puur praktische redenen (neem maar eens overal je piano mee naartoe), op de dwarsfluit toelegde.
Dat laatste doet ze dan ook met brio zoals meteen wordt gedemonstreerd in Birds Fly Under This Heavy Sky, het sublieme openingsnummer van de ep. De song ontwikkelt zich op ingenieuze wijze; eerst alleen dat subtiele fluitspel, daarna valt Esinam’s aangename warme stemgeluid in en vooraleer je dat goed beseft zijn er zovele andere geluiden in de compositie geslopen, sommigen haast buitenaards. Machtig!
Do Not Go Into That Black Night is een heerlijke ietwat lome soul ballad, die wat op hetzelfde elan verdergaat, gedreven op sfeervolle keyboards, weerom die mooie stem en fijne fluitspel van Esinam.
Bij Gavoé en Electric Lady haalt de multi-instrumentaliste alles uit de kast: natuurlijk het eigen stemgeluid, gelaagd, en vermenigvuldigd zodat je een heel koor te horen krijgt, percussie, meer percussie, vette grooves en beats. En het meest geslaagd van deze twee composities vinden we dan nog Electric Lady, nog meer beats en ritme, maar met ook weer dat fantastische fluitspel waarmee Esinam ons rond onze dan al ronduit verwende oren slaat.
Birds Fly Under This Heavy Sky is ondertussen één van onze favoriete numers van 2018, wat een prachtig visitekaartje voor het veelzijdige talent van Esinam, en op Electric Lady willen we dra wel eens een dansje doen. De vier composities op Esinam smaken naar nog, en nog en het is dan ongeduldig uitkijken naar een full album van deze veelbelovende artieste. Laat maar komen!
Esinam is verschenen op SDBAN/N.E.W.S. Doe jezelf (en Esinam) een plezier en koop dit overheerlijke ep’tje. Doen!
