Eliane Tapes is een zuster-label van Moving Furniture dat als missie heeft eer te betonen aan Elaine Radigue. Labelbaas Sietse van Erve is al jaren gefascineerd door het werk van Radigue, een Française die in haar jonge jaren, ze is geboren in 1932, werkte met Pierre Schaeffer en later was ze de assistente van Pierre Henry.
Gaandeweg zocht ze haar eigen weg en wordt anno nu gezien als een van de grondleggers van drones en minimale muziek. De reeks bevat dan ook werk van muzikanten die de werkwijze of klankkleur van Radigue hoog in het vaandel dragen.
Elif Yalvaç werkt solo of in diverse constellaties samen met anderen en is tegenwoordig niet alleen lesgever maar een alsmaar meer gerespecteerd lid van de drone-community. Ze bespeelt een hele waaier aan instrumenten, waaronder de gitaar en synthesizers en ze maakt veldopnames. De gameboy die ze regelmatig in haar geluidssculpturen verwerkt, ligt dan weer minder voor de hand.
Yalvaç is al sinds haar kindertijd gefascineerd door vrouwelijke musici en met het ouder worden smeet ze zich volledig in het werk van Radigue, vooral toen die nog met een ARP 2500 en veldopnames werkte, zeg tot zo rond de eeuwwisseling. Het is die muziek die haar inspireerde voor de vijf minimalistische ambientnummers die we te horen krijgen op Vection.
Met bescheiden middelen, wat haar voorkeur geniet, maakte ze een plaat waarop ook haar gitaar en haar favoriete Gameboy te horen zijn. De vijf nummers hangen heel erg aan elkaar, waardoor we eerder kunnen spreken van een conceptplaat dan van op zich staande stukken.
Ambient met hier en daar wat field recordings waarin kleine verschuivingen plaatsvinden. Een meditatie over het leven, een mijmering over een invloedrijke muzikante (Radige), meer hoeft dat niet te zijn om het gekweel van een radiostem die door de muren heen te horen is (dank u buren) te overstemmen.
