Home ReviewsAlbum Reviews ELIF YALVAÇ – Diaries of Destruction DoD II (Eigen Beheer)

ELIF YALVAÇ – Diaries of Destruction DoD II (Eigen Beheer)

by Maya Vereecken

Elif Yalvaç, haar volledige naam is Hazal Elif Yalvaç, is een Turkse componist en gitarist. Na haar bachelor Translation and Interpretation studeerde ze een master in Sonic Arts aan de Technische Universiteit van Istanbul. Goedgekeurd door Arts Council England woont ze in het Verenigd Koninkrijk met een Global Talent Visa. Ze is echt een bezige bij. Naast muziek maken, geeft ze les, workshops en werkt ze mee aan podcasts, waarbij het altijd draait om elektronische muziek. Zo is ze co-host bij Talk to the Chip, is ze leerkracht bij GSMD in Londen en curator van de tweemaandelijkse live elektronische event series Heart of Noise in Cambridge Junction.

Na een hele serie soloprojecten en samenwerkingen kondigt ze Diaries of Destruction DoD II aan. In 2022 bracht ze het eerste deel uit van DoD uit. Avant-gardistische drone doom metal met dark ambient invloeden en heel wat noise storingen. De reeks komt voort uit een samenwerking met de improvisator en bassist Jordan Muscatello uit Londen. Na een ontmoeting in 2016 tijdens een Keiji Haino performance, besloten ze in 2021 samen muziek te maken. Het duo tovert uit een bariton gitaar, synthesizers en een laptop doordringende muziek. De bariton gitaar zorgt voor de donkere tonen. Haar inspiratie en drive haalt ze uit adembenemende reizen en veerkracht zoeken gedurende verontrustende tijden. Voor haar laatste albums werkte ze samen met diverse muzikanten uit Noordse landen.

Haar album Diaries of Destruction is gemaakt en opgenomen tijdens de lockdown 2020-2021. De titel kan negatief klinken maar het album gaat eigenlijk over het creatieve proces, het leven omarmen en waarderen. Het gaat ook over een onzekere toekomst tegemoet gaan. Over de wederopbouw als een weg en werk van lange adem.

Ai Weiwei’s politiek activistische, provocatieve kunst is daar ook een voorbeeld van. Creatie is soms dingen over een andere boeg gooien, sleutelen aan de fundamenten, zoals aan onze bereidwilligheid om iets te proberen veranderen.
Een aantal nummers op de plaat heeft een dystopische desolate soundscape. De voorspellingen van George Orwell komen uit. Op de rand van een klif staan, gekweld door een gevoel van vervreemding en isolement, vooraleer er gaandeweg een poort naar veerkracht tevoorschijn komt. Een audio-dagboek over de kloof/poort tussen verscheurdheid en veerkracht, tussen destructie en creatie. Het nummer Of Butterflies voelt allesbehalve aan als de verklanking van rondfladderende vlindertjes. Het gaat eerder over wat er achter de façade van vrijheid schuilt. De rups moet uit zijn huid scheuren om een vlinder te kunnen worden.

Facebook InstagramWebsite

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More