Hoe leuk is het wonen met een loyale en creatieve buurman. E. kan dat beamen, All-American Rejects frontman Tyson Ritter inspireerde en werkte mee op de helft van het album. Ze leerden elkaar kennen via het management waar ze beiden werden gevraagd om samen aan een nummer te werken voor de film Prisoner’s daughter.
Sinds de dood van zijn 51-jarige vader laat E. elk jaar scans nemen van zijn hart, wat vorig jaar leidde tot een openhartoperatie, die wonderwel heel goed is verlopen. Eels Time! Is geschreven in aanloop van die ingreep, wat direct resulteert in opener Time.
“Time, there isn’t much time now
What’s the fear, well, I like it here. With the ones I love so near
Mayby there’s just some way
Dear God…I can stay.”
Hij klinkt milder dan we gewoon zijn, zo blijkt uit zijn teksten. Is het de schuld van teveel antidepressiva? Heeft Mark een midlifecrisis? De helft van de plaat klinkt afgevlakt en inspiratieloos.
Toch zijn er lichtpuntjes te ontdekken. Op Haunted Hero stopt E. ons onder de wol als de geknelde held die hij is, en op het goedlachse Sweet Smile buigt onze mond even in banaanhouding. Ook de twee andere voorlopers van de plaat, Goldy & If I’m Gonna go anywhere, stijgen ver boven de middelmaat uit. Op de hoopvolle afsluiter Let’s Be Lucky worden we door blazers, als een langgerekte geeuw, naar ons bed begeleid. E. probeert de wereld te omarmen, en dat komt onwennig over. Willen we volgende keer meer inspirerende pop en/of rock maken Mark Oliver Everett? Laten we dat afspreken!
De Lockdown Hurricane tour is nog maar pas geëindigd, aldus geen verse optredens in verschiet.
