Drie jaar na het uitbrengen van hun ep Let Me Go In The Wild is Dvkes (de band van Joos Houwen, Pieter-Jan Janssen, Maxim Helincks en Antoni Foscez) er met het langverwachte debuut en die is op zijn zachtst uitgedrukt vrij verslavend. De leden vind je in een heleboel andere bands terug (Helsinki, Statue, Meuris en The Tellers), maar DVKES (gewoon als Dukes uitspreken) is wat meer indierock gericht. De songs hebben een hoge meezingbaarheidsfactor, toch is het meer dan dat. De kracht van DVKES zit hem in de details. Hoe meer je de plaat hoort, hoe meer je beseft dat dit een plaat van een wel zeer hoog kaliber is.
Er werden kosten noch moeite gespaard, dus trok de band de studio in met Mario Goosens (de Triggerfinger-drummer). Een knaller, letter en figuurlijk, voor zijn kwaliteit, maar ook omdat Push Through is gemaakt om lekker luid te spelen.
Dat begint al onmiddellijk met de opener en vrij fantastische single We Finally Pushed Through. Mocht het ooit gebeuren dat je gebrek hebt aan wat levensenergie, twijfel er niet aan. Stap in de auto (op de fiets springen mag ook), rij de snelweg op (niet met de fiets natuurlijk) en speel We Finally Pushed Through op een ontzettend hoog volume. Wedden dat de adrenaline in geen tijd door je lijf wordt gejaagd?
Tien songs staan er op deze eerste plaat, en allen knallen ze door je speakers. Soms is dat een vrolijke meezinger zoals Mockingbird, dan weer speelse psychedelica zoals Lucy Called My Name Pt.2 (songs met Lucy klinken altijd wel wat psychedelisch) of The Boy Who Cries Wolf, dan is het weer Krautrock troef zoals in het lawaaierige Put To Bed. What Are The Odds? heeft alles in zich om een radiohit te worden. Nou ja, de meeste zijn dan dat, zelfs de eigenzinnige indierock van Monsters zet je tot zingen aan.
Jongens met heel wat humor ook die DVKES, want na negen knallers sluiten ze het schijfje af met een rustige song, Apoca-lips. Over welke lippen ze het hebben, kan alleen maar Joos(t) weten, maar het ontroert een mens.
Sommige platen zijn gewoon perfect, gewoon omdat er geen seconde te veel op staat, en dat is Push Through. De plaat komt overigens aan een stuntprijs op de markt. In tijden dat iedereen zijn soelaas in downloads zoekt, besloot WasteMyRecords om deze cd uit te brengen tegen midprice waardoor de prijs van een cd minder wordt dan die van een download. Waar wacht je eigenlijk nog op?
