D’en Hugo is een artiestennaam die best wel wat nonchalant klinkt en dat geldt ook wel voor de muziek die Tom De Rocker maakt. Waarom Tom Hugo werd, weten we niet, wel dat dit muziek is die recht uit het hart komt en nog rechter voor de raap.
Voor Tom is muziek de ideale uitlaatklep om zijn onrustige brein wat te sussen. Vragen stellen over het leven en nog meer over datgene wat rondom en binnenin je gebeurt. Tom werkte al met allerlei artiesten samen, van Helmut Lotti tot Jan Verstraeten, maar D’en Hugo is zijn persoonlijkste project.
Voor De Rest Wist Ik Niks is zijn nieuwste. Acht nummers die, omdat ze gerapt worden, als hiphop zullen beschouwd worden, maar eigenlijk dichter bij de kleinkunst aanschuren. Een beetje zoals Brihang dat doet en de invloed van de man uit Knokke hoor je het best op Moeras.
D’en Hugo is te nemen of te laten. Soms klinkt het wat amateuristisch in de beste zin van het woord, maar vooral klinkt het eerlijk. Niet dat alles even geslaagd is, want soms zou hij zich beter beperken tot de essentie zonder al te veel tierlantijntjes. Zo is het niet altijd een goed idee om flarden stemopnames van anderen in de songs op te nemen. Charmant, zeker als het zijn eigen kind is, maar net iets te storend.
Los daarvan weet Tom zeer goed hoe hij een mooi aangrijpend nummer moet schrijven, zo is Hey Anna het mooiste van de plaat en ook het nummer dat het dichtste in de buurt komt van kleinkunst.
Soms is hij grappig zoals Beste Buurman dat even maf klinkt als het beste van Raymond van het Groenewoud, maar ook maatschappijkritisch zoals in Waakvlam waarbij hij geen blad voor de mond neemt en de gedroomde kruising tussen Zwangere Guy en Aroma Di Amore wordt. Soms weten we het niet waarover hij het heeft, soms is het zelfs wat uit de toon zoals op Dag En Nacht en dan weer doet hij het met de juiste beats – en nog wel On-U-Sound beats – zoals op opener De Reis. “‘t is nen kadee”, zou ons bomma hebben gezegd. Wel nen goeden kadee!
