Big Mountain County is een kwartet uit Rome dat aan zijn psychedelische strapatsen begon in 2012 en in 2015 het album Breaking Sound uitbracht, gevolgd door de live-cd Anachronicle en in 2020 door de echte opvolger Somewhere Else. Toen was al duidelijk dat we BMC niet zomaar een wilde psychedelische rockband konden noemen en dat is nog duidelijker op hun recente worp Deep Drives. Postpunk is het niet echt, het is eerder stevige electro gebracht met een punky vibe met hier en daar nog wat psychedelisch aandoende elementen waardoor de acht liedjes telkens worden gedreven door stuwende beats.
Initieel klinkt het allemaal nogal braaf en doordeweeks, maar schijn bedriegt. De eerste indruk die we kregen was er één van ça va, dit heeft iets maar we kunnen er nog niet helemaal de hand op leggen. Wat we meestal doen met dergelijke platen is ze meerdere keren draaien, soms na elkaar, soms dagen na elkaar. Het eurocentje valt dan al snel en we kunnen alleen maar constateren dat Deep Drives boordevol met opwekkende oorwurmen staat. Het begint al meteen met de opener Going Down en het houdt van daar niet meer op.
Invloeden van vroege postpunk die gemengd worden met de electro roots van de band zorgt voor een heerlijk actueel geluid waarop we zonder probleem hele meutes uit zijn dak zien gaan. Een donker feestje voor donkere hartjes die al eens een viooltje verorberen, bij voorkeur paars van kleur, zullen geen seconde stil kunnen staan bij het horen van Follow Me of No Time To Lose.
Late Killing Joke, KFMDM of My Life With The Kill Thrill Kult zijn namen die enigszins relevant zijn als invloed, maar eigenlijk heeft Big Mountain County eindelijk zijn eigen geluid gevonden, waarbij pompende bassen en een eigenwijze zanger een hoofdrol spelen, zonder drums en heel gevarieerd klinkende synthesizers te vergeten. Groeiplaatje dit.
