Baltimore is een Limburgse band, opgericht in 2014 door de broers Martijn, Brent en Jasper Verlaak, Hans Truijen en Kay Bruckers. Je kan ze kennen van de Nieuwe Lichting (2016 en 2017) en Humo’s Rock Rally in 2016, toen ze er deelnamen samen met o.a. Whispering Sons.
In 2017 lanceerden ze hun eerste ep Event Horizon met zes nummers en gedurende de
daaropvolgende drie jaar werkten ze aan hun eerste album Homester. Zelf noemen ze hun muziek psychedelische pop met vuile gitaarlijnen. Wij kunnen hen wel volgen bij de eerste omschrijving, de vuiligheid was voor ons wat zoeken.
Hun Homester bevat elf zelf geschreven nummers. Van bij de opener Bubble dachten wij meteen aan New Order, vele jaren na Blue Monday wel te verstaan. Nu is dat natuurlijk geen negatieve vergelijking. De opener kabbelt met zijn poppy synthdeuntjes dromerig door naar High Horse en Pearly Gates. Mooi is dat het instrumentale vooral op de voorgrond zweeft terwijl de zanger met zijn grappig Limburgs-Engels de achtergrond opvult. Zo voelt de plaat voor ons ook aan: mooie melodieën die de quarantaine even doen vergeten.
Eigenlijk past dit album perfect in een quarantaine playlist. Boekje erbij, wegzakken in de zetel met de zon, door het vensterglas, op je gezicht. Die Limburgers kennen de perfecte timing voor hun release. Zo glad als de eerste drie nummers voorbij schaatsten, zo plakkerig kleefde Blinker aan de ribben. Ietwat zwaardere drums en iets wat op een vuile, zij het wat stofferige gitaarriff lijkt. Om snel erna weer New Order-gewijs de droomatmosfeer van de eerdere nummers te evenaren. De titel van het korte zesde nummer omschrijft perfect voor welk moment de plaat bedoeld is: No Plan Sunday.
Op deze debuutplaat kan je enkel fier zijn, want ze is sterk. Baltimore speelt in een genre waarin menige andere band zich verloor in poses, rare instrumentale bochten en amateurisme. Je hoort in alle nummers dat er kritisch erover nagedacht is. Wij zijn benieuwd of de band dat, na de coronacrisis, zal kunnen vertalen in hun live optredens.
