Home ReviewsAlbum Reviews ANDREW OSTLER – The Blind Sublime (Expert Sleepers)

ANDREW OSTLER – The Blind Sublime (Expert Sleepers)

by Maya Vereecken

Andrew Ostler is de verteller van een aangrijpend verhaal: The Blind Sublime. Hij houdt de boog gespannen. Een fictief koor en orkest levensecht laten klinken door het gebruik van een saxofoon, lage houtblazers, modulaire synthesizers, orkestrale arrangementen en koorarrangementen. Monofonische effecten van drones. Kippenvel. Een ambient modern klassiek geluidslandschap. Hij kneedt het tot een coherent geheel.

Zijn vorige albums zijn Crossing the Line (2021), Four Drones for Saxophone and Modular Synthesizer (2022), Rolling like a Bullet (2022) en Dots on a Disk of Snow (2023). Op zijn meest recente album The Blind Sublime bouwt hij een heilige tempel met vier zuilen op: Affirmation, Confession, Adoration en Meditation. Of het zouden de geheime ingrediënten kunnen zijn voor een geestverruimend drankje waarvan elke druppel je in hogere sferen brengt, vloeiend in elkaar overlopende ontwapenende muziekstukken met als ultieme climax: Meditation.

Andrew Ostler maakt niet alleen als muzikant indruk, evenzeer met het oprichten van het muziektechnische bedrijf en het muzieklabel op Bandcamp Expert Sleepers (ES) in Edinburgh, bekend voor het uitvinden van Eurorack-modules, modulaire synthesizers en audio-plug-ins. De muzikanten op dit label zijn: Elif Yalvaç, Simon Kirby, Mark Chersterman, Darkroom, theboywhochosethesea, RUDENHS/Ned Rush, elinch, EFKTS, Summer Kagan en John Reidar Holmes.

Volgens Brain Eno heeft het de rijke geluidskwaliteit van analoge instrumenten in combinatie met de innovatieve kenmerken van digitaal apparatuur. Het zou geïnspireerd zijn op het Octavia pedaal uitgevonden door de elektronische ingenieur en sounddesigner Roger Mayer, wat voor het eerst gebruikt werd door Jimi Hendrix in onder andere Purple Haze, Fire en Bold as Love.

Andrew Ostler zou eens kunnen brainstormen met Grace Leslie, zij ontwikkelde een techniek om haar neuro-elektronische activiteit en andere biofeedback via een interface op te nemen en deze hersengolven en hartslagritmes door een computerprogramma te converteren naar geluidsgolven. Hij kent namelijk de kneepjes van het vak in zijn soundlab: de kunst van het experimenteren en selecteren.

De titels van The Blind Sublime spreken net zoals de soundscape tot de verbeelding. Iets overstijgt ons, iets ongrijpbaars, onzichtbaar. Te mooi om waar te zijn? Een onwennige verstilling verplettert ons tot een liefkozende nietigheid overblijft na onheilspellende intermezzo’s. De laatste titel omschrijft de toon die het hele album zet: meditatief. Een spiritueel bad van elektronische snaargeluiden, een nagebootst koor en een saxofoon. Als je opgaat in en van alles loslaat tijdens deze oase, kom je geleidelijk aan terecht in een lange roes van intense sereniteit.

Part 1: Affirmation. Snaren vibreren gelijkmatig, vullen en verbinden de meerstemmigheid die even later instemt. Met de elektronica bootst Andrew Ostler indrukwekkend goed een orkest en koor na. De intensiteit van de snaren en het koor
versterken in volume en tempo tot het weer rustiger wordt. Het koor stopt even met zingen en versmelt vervolgens met het instrumentale spel totdat ze zwijgen en je een lange, monotone geluidstunnel hoort suizen tot het geluid als een kaars uitdooft.

Part 2: Confession. Een brommend onheilspellende lage toon. Een saxofoon. Snaren. Hoge tonen. Wat staat er ons te wachten? De dageraad is aangebroken. Het koor komt na een voelbare afwezigheid ten tonele. Een openbare bekentenis. Snijdende snaargeluiden. Het koor houdt vol, weten met hun stemmen het geweten te sussen. Ze zwijgen stil. Ze laten terug van zich horen. Kolkende geluiden. Eb en vloed. Van onheil naar verlossing.

Part 3: Adoration. Na de bekentenis volgt de verering. Het samenspel tussen koor en synthesizers wekt meer sereniteit op dan voorheen.

Part 4: Meditation. Een melodramatische korte intro. Vervolgens valt het ineens stil. De negentien minuten lange
trance gooit je tijdsbesef overboord in een zee die gaan liggen is.

Ook al eindigt zijn album na 39 min en 42 seconden, The Blind Sublime zindert na, een eindeloze echo kruipt onder onze huid. Affirmation + Confession + Adoration + Meditation = The Blind Sublime

Instagram

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More