Steven De bruyn (El Fish, The Rhythm Junks) en contrabassist Jasper Hautekiet werkten in het verleden al samen op het album The Eternal Perhaps (2020) en sloten in 2022 een bijzonder vreemde periode af op het geprezen Aanhou Geraas Maak.
De twee rasmuzikanten verkennen ook op hun nieuwe worp Fuzzy Boundaries de boeiende, muzikale wereld die zich bevindt tussen jazz en roots. Hierbij staan niet alleen de mondharmonica en contrabas centraal, maar verleggen ze hun muzikale grenzen door het gebruik van synths, drummachines en sequencers.
De songtitels geven perfect de sfeer van de nummers weer. Zo klinkt opener Oishii alsof we in een bedrijvig sushi restaurant binnentreden waarbij oosterse klanken en een drijvende bas de hectische ritmiek begeleiden. We worden meegezogen in de Rabbit Hole en tussen Space Debris door weids elektronisch gemompel, een gezapige Toots-toets en overstuurde synthgeluiden.
Sonsopkoms laat eerst rustgevend pianospel horen doorspekt met erg aanwezig harmonicaspel, waarna het verrassend uitmondt in elektronische spielerei. De experimentele vibe wordt verdergezet in het spacey Strum en ook op Action Replay en Observance lijkt het of beide muzikanten zoekend en jammend een weg proberen te vinden doorheen hun unieke universum.
De relaxte sound van Graze Shot brengt gelukkig wat rust, waarna we vervolgens getrakteerd worden op het evenzeer laidback doch zeer funky en toegankelijke Canchanchara.
Afsluiter en tevens eerste single Tot Ziens is een desolate track die reflecteert over het afscheid van een goede vriend. Het lijkt wel op de aftiteling van een 3 uur durende roadmovie met als hoopvol slotbeeld een eindeloze groene prairie waar ze elkaar ooit zullen terugzien.
