Troubadours, het is wat met dat soort muzikanten. Melancholisch mijmerend over hun eigen pijn en donkere zielenroerselen, maar voor de luisteraar levert het altijd wel iets magisch en vooral schoon op.
Het is duidelijk dat, als je de muziek van Michiel De Maeseneer hoort, deze Brusselaar mooie momenten zag in zijn leven, maar ook donkere. Misschien moet je wel langs de pijn heen gaan met een boog cynisme om je demonen te overwinnen. Dat verklaart waarschijnlijk ook wel de vreemde naam voor dit project, want eerlijkheidshalve weten we nog altijd niet wat we met een naam als shitfruit moeten aanvangen.
Maar wel met beklijvende muziek zoals op zijn laatste Starts With a Flower. En ook hier merk je weer het sarcasme op, want wat begint in het leven met een bloem om vaak te eindigen met droeve smart?
Tien nummers in een halfuurtje tijd en allemaal verkennen ze de zoektocht naar liefde, verlies, verandering en zelfreflectie. Soms ingetogen zoals het pakkende Flowers On The Tabletop, dan weer een tikkeltje tegendraads met anti-pop zoals On Repeat, wat experimenteel zoals L’Ape Operaia of gewoon heerlijk uitbundig zoals op de droomsingle Aisla.
Michiel houdt net zoals alle muzikanten niet van hokjes, toch is het moeilijk om niet te denken aan Leonard Cohen, Nick Drake of dichter bij huis Balthazar.
Minimale pop met een onweerstaanbare drang naar perfectie. Kortom, alle reden om dit album een kans te gunnen in je streamersgedrag.
Shitfruit kan je live zien op:
22/11 – Moby Dick, Antwerpen
24/11 – Post Hotel, Wetteren
27/11 – Zappa, Oosterzele
10/12 – Treck Hostel, Gent
12/12 – De Kroon, Antwerpen
