Een goeie tien jaar al is Monnik het muzikale alias van de zelfverklaarde kluizenaar Thibaud Meiresone, een periode waarin hij een vaste waarde werd in de niche van introspectieve ambient. Meestal opererend in zijn dooie eentje, soms bijgestaan door muzikale zielsverwanten, bouwt hij even onophoudelijk als zorgvuldig aan een oeuvre dat klinkt als een reeks innerlijke pelgrimstochten. Elk werk is een klanktapijt, met duizelingwekkend oog (en oor) voor detail geweven, resulterend in veelgelaagde composities die je veeleer moet beleven dan beluisteren.
Zijn nieuwste worp Belidenisse, uitgebracht door het immer avontuurlijke Gentse platenhuis Consouling Sounds, vormt daarop geen uitzondering. De titel verwijst naar een innerlijke openbaring en ontleent zich rechtstreeks aan Belijdenissen, het invloedrijke werk van theoloog en filosoof Augustinus van Hippo, een invloedrijke persoon uit de tijd dat de dieren nog spraken. Net als Augustinus tast Monnik in dit werk de grenzen af van zelfinzicht, spijt en de confrontatie met de (vermeende) powers that be in de hogere sferen – zij het via klank in plaats van tekst.
De plaat bestaat uit drie uitgesponnen stukken: Vaeghevuur, Wederopverisenisse en het magistrale Apostaet. Elk nummer is een langzaam glooiend geluidslandschap, opgebouwd uit drones, subtiele texturen en sluimerende spanningen. De dramatische toonzetting roept een sjamanistische sfeertje op, waarbij je als luisteraar wordt meegezogen in een amalgaam van klank en stilte. Het zijn soundscapes die je ascetische meditaties zou kunnen noemen: minimalistisch in opbouw, maximaal in intensiteit.Net als zijn voorganger Hoor Mij God uit 2021, is Belidenisse een plaat die eerder vragen stelt dan antwoorden biedt. Thibaud a.k.a. Monnik bevestigt in elk geval zijn status als meester van de muzikale introspectie, die met minimale middelen maximale diepgang weet te bereiken. Geen muziek om eventjes op te zetten, wel om in te verdwijnen.
Facebook – Bandcamp – Consouling Sounds
