We hebben wiegeliedjes om te slapen, om te dromen, om te troosten, maar er waren er nog geen om te sterven. Het Brusselse synth-/ gothicrockduo Lovelorn Dolls brengt daar zo meteen verandering in, met hun vierde album Deadtime Stories.
We kregen er de voorbije weken al enkele veelbelovende nummers uit te horen, maar nu is er dus het volledige album, dat samen met het boek Deadtime Stories: the Book verschenen is. Daarin vinden we teksten, artwork en foto’s van Kristell In Wonderland. Dat is het fotografische alias van frontvrouw Kristell Lowagie, waarbij meteen duidelijk wordt waarom het vijf jaar nogal stil was rond de Lovelorn Dolls. De voorbije 5 jaar transformeerde Kristell nl. tot fotograaf/beeldend kunstenaar Kristell In Wonderland, die intussen in heel Europa exposeert. Een ervaring die duidelijk ook op muzikaal vlak inspireerde.
LadyHell (Kristell Lowagie, zang en tekst) en Corpus Christi (Bernard Daubresse, gitaar, programmeren en productie) omarmen op Deadtime Stories pakkend donkere melodieën, kinderlijk speelse synths en industrialelementen, die voor een griezelig, schattig Tim Burton-sfeertje zorgen.
Met cynische verwijzing naar kinderrijmpjes met een donkere twist, duiken ze in thema’s als de dood, het einde, zelfmoord, gebroken dromen, verlies en de gevaarlijke aantrekkingskracht van roem.
Mystiek en sprookjesachtig opent het album met het toepasselijke One Upon A Time. Een korte intro, die met glinsteringen in zijn muzikale spel, maar dreiging in de waarschuwende spoken vocals klinkt.
Een uptempo catchy refrein en melodieuze strofes zetten in A Heart Cries de sterke female fronted gothrocksound van de band in de picture. Sterk, straf, stoer en… ook een vleugje magie.
Een gewaagde crossover (wat houden we hiervan!) krijgen we in Death & Glory en daar zorgt VVitchboy voor, een Amerikaanse gothic-rapper, die als gastartiest het duet aan gaat met Kristell. En dat doet denken aan wat bv. Within Temptation ooit deed, samen met Mina Caputo! Sterker, straffer, nog stoerder. Met drums die maar blijven nabonzen en een algemeen eclectische instrumentale rijkdom!
Beautiful Chaos is één van de tracks die we voor deze release al mochten voorproeven. Een stevige gothrocktrack met heel wat melodische metal-elementen. De grommend bijtende riffs en de diepdoffe drums geven de track de donkerbittere ernst, terwijl de zuivere vocalen voor het feeërieke sfeertje zorgt.
Twinkelende synths kondigen onheil aan, dat zich ontvouwt in stevige gitaarriffs. Kristells hoge zang klinkt fragiel en vol emoties in de hoofdzanglijn in Broken Dreams, terwijl ze met een tweede vocale backing alle pit mee geeft en het geheel ook een stevig poppy tintje mee krijgt.
Met veel drama in de toetsen opent Another Night On Earth, een nummer vol tristesse, neergezet met de nodig power.
Deze Dreamworld (Dancing Alone) heeft inderdaad iets dromerigs, maar ook iets haaks en hoekig, waarop we maar al te graag alleen aan het dansen gaan.
Een tweede duet krijgen we met Dancing At Your Funeral waarin we Dero Goi, ex-zanger van OOMPH!, in duet met Kristell horen. Hij heeft het nummer ook mee geschreven en gecoproducet en verhoogt het gothickarakter van het nummer met zijn kenmerkend ritmische én tegelijk ook melodieuze zang. Op dit nummer mag er ook bij onze dood uitbundig gedanst worden. Met puntschoenen en zwartgelakte nagels als het mogelijk is.
Woorden wriemelen zich tussen de instrumenten in Little Creatures, waarna de zang uiteraard ook weer melodieus de hoogte in gaat, waarna we met The Ghost On The Hill de ballade krijgen, die op élk album een plek moet krijgen. Als je dat – net zoals de Lovelorn Dolls hier doen – binnen je eigen unieke stijl doet, is dat een heuse voltreffer.
Sneren van strijkers, een groots arrangement… Diary Of Nothing opent weids en contrasteert (misschien net iets té veel?) met de lichte zanglijn die daarop volgt. Een afwisseling tussen vertragende temporisering en knallende erupties.
De koor-sound die ons bij deze doodstijden naar het einde toe leiden, klinken in het instrumentale The End niet geruststellend. En zo hoort het ook bij goeie Deadtime Stories…
Een – ondertussen klassieke – melodieuze female goth-/metalsound in de lijn van bands als Theatre of Tragedy, Lacuna Coil en The Birthday Massacre, waarbij de Lovelorn Dolls de kwalitatieve lat die deze voornoemde bands leggen, zeker even hoog legden voor dit donkersterke album!
Deadtime Stories is digitaal en op cd verschenen via Alfa Matrix / SPLEEN+. Maxx Maryan (Helalyn Flowers, Imjudas) stond in voor extra arrangementen, programmeren, synths en de productie. Daarnaast zijn er ook nog 2 collector packs verkrijgbaar. In pakket 2 vind je de gesigneerde cd met boekje met teksten en artwork door Kristell In Wonderland (Kristell Lowagie zelf), een digitale downloadcode, 2 exclusief gesigneerde en met lipstick bedrukte foto’s, een handgeschreven bedankingsbriefje en misschien nog een verrassing…
Pakket 1 heeft dezelfde inhoud als pakket 2, maar daar zit ook nog het boek Deadtime Stories bij.
