Met hun debuutalbum maken de gasten van de Gentse band Kritiek als een losgeslagen bulldozer hun entree in de immer luidruchtige hardcore punkscene. Een (sub)genre dat 45 jaar na conceptie weigert dood te gaan. En maar goed ook. In tien furieuze tracks levert Kritiek een messcherpe plaat af die geen tijd verspilt aan subtiliteiten. Uptempo razernij in pure vorm, zonder al te veel compromissen.
Vanaf opener Survival is de kwaaie toon gezet: boos, bits en full speed ahead. Het nummer laat meteen horen waar de band zich bij voorkeur van bedient: turbosnelle drums, gierende gitaren en schuurpapieren vocals die lijken te komen uit de keel van iemand die al jaren in een kelder tegen de muren staat te schreeuwen.
De band flirt hier en daar met metalaccenten die het geheel nog wat zwaarder en dreigender maken maar zonder af te wijken van klassieke hardcorepunk. Fans van Discharge, en bij uitbreiding de hele UK82-scene, zullen hier meer dan hun gading vinden. Wat opvalt is het indrukwekkende tempo dat er op na wordt gehouden. Acht van de tien nummers knallen onder de twee minuten door je speakers, met een intensiteit die nauwelijks te vatten is. Maar ondanks de duizelingwekkende snelheid blijft alles raak en strak gespeeld, alsof de chaos zorgvuldig is gekalibreerd.
De emotionele bandbreedte van het album schommelt ergens tussen kwaad en razend kwaad, een constante stroom van frustratie en maatschappelijke kritiek. Elk nummer is een harde vuist in het gezicht van apathie en mistoestanden alom, energiek gebracht vanuit zoiets als pure overtuiging. Dit debuut klinkt als een masterclass in hanenkammen-hardcore: luid, brutaal en zonder franjes. Te ontdekken via Bandcamp.
Facebook – Instagram – Bandcamp
