Wie is Koen De Wulf? De Meetjeslander uit Sleidinge/ Eeklo laat weten inzetbaar te zijn voor alles! Comedy, muziek, promo, … Wij kennen hem als één van de meest oprechte troubadours van ons land, Onomwonden. En toevallig is dát ook de titel van zijn nieuwste release. Na Vrije Bijdrage (2015), Geef Wat Je Wil (2017) en Zonder Te Vragen (2022), komt hij met een dubbelcd, waarvan de eerste een liveopname is (@The Box in Muziekacademie Eeklo) en de tweede studiowerk bevat.
“Openhartig en eerlijk,
zonder al teveel omwegen,
zo wil ik zijn!
Wat ik schrijf en zing mag rechtstreeks van mijn hart, naar dat van jou.”
Samen met zijn muzikanten Johan Engels, Dagmar Robben, Yves Bonne en Julie De Meyer laat hij dus op de eerste schijf 10 livenummers horen.
Uur Na Uur, in een liefelijke ballade waarin zelfs een dwarsfluitriedel klinkt, zingt Koen de liefde uit. “Ik hou van water, ik hou van vuur, ik hou van jou, uur na uur.”
Als een wandelende vertelling opent Dan Nog, een vrij sombere kleinkunsttrack over angst. “Wat als het mij overkomt?” Regenboog heeft dan weer iets vrolijks huppelend en daar zit het fijne klokkenspel voor iets tussen. Een hoopgevend nummer. De althobo klinkt melancholisch in Ambleteuse, terwijl Mooier In De Zon minimalistisch doet verlangen naar warme zonnestralen.
Winterbloemen – het nummer dat Koen voor zijn overleden moeder schreef – zijn nu eenmaal de blommen die contouren van de graven, de gedachten en het leven kleuren in tinten van gemis en leegte. Treuzel kentert de kleuren, met een gezwindheid in de tekst en instrumentatie en wordt opgevolgd door het meer sobere Kwijt. Gitaar en zang, meer hebben zijn woorden vaak niet nodig.
Litanie Van De Belofte is de track met het meeste pit in. Toch blijft de klassieke kleinkunstsound enorm overheersen. Afsluiter Middenin lijkt met snellere gitaarakkoorden iets urgenter te worden, toch zorgt de hobo daar met een fijne melodie voor vertraging.
Op de tweede cd klinken 6 studiotracks en je hoort meteen dat de productie daar zijn werk goed deed. De gitaar klinkt warmer en voller in Toren, de ritmes strakker en iets pittiger in Wolken Zijn Reizigers en dat Boeketje Bomen wordt geplukt met oprechte liefde voor de mens en zijn muziek. Filosofisch klinkt Wind over ‘de vloedlijn van ons leven’. Stormachtig klinkt het alvast niet. De teksten hebben een hoog overpeinzend karakter, alsof in elk woord troost moest zitten.
Damocles klinkt gespierder en gebalder qua geluid, hoewel het in het refrein dan ook wel weer het verhaaltjes vertellende sfeertje uit gaat en alweer erg gezwind klinkt de afsluitende liefdesballade Niet Zonder Jou.
Het kleinkunstgehalte ligt in De Wulfs werk torenhoog. Zelfzeker zingt hij zijn overpeinzingen over de liefde en het leven, begeleid door akoestische gitaar, zacht ritmespel en vrouwelijke backings. Doet ons wat aan Erik en Sanne denken, gekleurd met mondharmonica, dwarsfluit, hobo, cajon… En dat genre op zich verloor toch wel wat aan glorie de laatste decennia. Desondanks zijn het mooie liedjes die het vertragen en relativeren tot de liefde, de natuur, de zon,… meedragen. Toch weten we niet goed wat met deze geschonken tracks verder nog gaat gebeuren. Ze zullen ongetwijfeld in vieringen opduiken, maar zal er een moment komen in ons leven waarop we nood hebben aan dit genre?
“Zing maar wat je zingen wil. Luister naar de anderen. Begrijp. Zing mee. Onomwonden.” Doen we, Koen! Onomwonden.
Onomwonden is enkel op cd verschenen en kan je via de website bestellen of via een bericht naar info@koendewulf.be. In maart verschijnt ook Koens boek Hofnar & Troubadour. Ook zijn nieuwe zaalshow is een feit! Over prangende vragen die stuk voor stuk een antwoord verdienen. Dat antwoord kan uiteraard serieus zijn, maar er mag ook serieus gelachen worden! Deze voorstelling gaat in première op vrijdag 13 maart 2026 in Cultuurhuis Herbakker in Eeklo.
Facebook – Website – Spotify – Instagram
