Review door Ronny Sanders.
Il y avait Dutronc. Il y avait Coutin (die ook graag de meisjes bezong), mais il y a aussi Per W. Arbre à Filles. Wat een heerlijke plaat.
Het start allemaal met het dreigende Tu Me Troubles badend in een seventies sfeertje met een aan Robert Fripp aandoenend gitaarspel. Direct gevolgd door Le Pays, een nummer dat ons gewoon blij maakt. Opgevolgd door Le Temps Caché, met zijn melancholische mijmeringen over hoe dom we ook maar kunnen zijn over de tijd die we verspilden in ons korte leven maar die in onze nutteloosheid ook wel plezante tijden kunnen geweest zijn.
Girl On The Phone meandert dan weer lekker voorbij. Het titel nummer Arbre à Filles is weer een hoogtepunt badend in een exotisch sfeertje waar de parlando van de heer Kloot de plaat iets sensueels meegeeft.
Het up tempo – nummer Super Likeur doet een online-recensent dan een beetje blozen want het is een nogal cynische commentaar op de sociale media.
A La Fin De La Fin kabbelt lekker voorbij met een glimlach en La Naissance Du Rock is inderdaad een heerlijk rockertje zoals de titel het suggereert met heerlijke backing vocals die eigenlijk overal een meerwaarde aan de plaat geven.
De baslijn van Il y Aura is zo swingend als een -in woke tijden- niet nader bepaald lichaamsdeel. Alweer heerlijke backings en een gitaartje dat afwisselend jankt, hijgt en kwijlt. Daarbovenop de rasp van Per W en het is helemaal af.
Over Je Suis La Mort gaan we kort zijn. Het hoort in de hitparade. De plaat stopt gewoon met het laatste woord.
Conclusie : Een swingende pan tussen de hete vuren. Lekker plaatje.
Arbre à Filles werd volledig live opgenomen met gastmuzikanten als Mauro Pawlowski, Rudy Trouvé, Jan Hautekiet en Jan Blieck. Het album verschijnt digitaal, op cassette en cd op 22/4 en op 24/4 ook op vinyl en kan je reeds voorbestellen.
