Met de band Mish, met de albums The Entrance (2011) en Entheogen (2017), oogstte zanger Rowland Hines al enige bekendheid, zeker in zijn thuisland Australië. Progrock en progmetal in het straatje van Mastodon en Meshuggah, dat was het ding van zijn band.
Ondertussen verkaste hij van Sydney richting zijn geboortestadje Bathurst, om zich definitief te vestigen in Warnervale. Vaderschap en pandemieën zorgden voor wat muzikale rust. Het beestje liet hem echter niet los en daaruit kwam het trio Hence Confetti.
Bij het label van Mish, Bird’s Robe, waren ze meteen in hun nopjes met wat Hines met zijn nieuwe band had gemaakt.
Muzikaal zit het nog helemaal in de lijn van wat hij met Mish deed. De mengeling van progrock en progmetal werkt ook deze keer, misschien zelfs nog beter dan bij Mish.
De vijf nummers dienen als een soort verwerking van allerlei trauma’s en andere belemmeringen waarmee Adam Golsby, Gareth Dwyer en Hines de laatste jaren mee te maken kregen. Hence Confetti is voor het trio dan ook vooral een soort therapie om met hun demonen af te rekenen.
Dat heeft als resultaat dat een groot deel van dit debuut behoorlijk hard uit de hoek komt. Een beetje aan de korte kant misschien, maar ideaal als kennismaking. En – maar goed ook – niet te veel progrockgejengel, want daar krijgen we nogal snel hoofdpijn van.
Bandcamp / Facebook / Birdsrobe
