Het Gentse postrockgezelschap If Anything Happens To The Cat is één van de vele Belgische bands die echt veel meer aandacht verdienen dan ze krijgen. Deze kerels schrijven prachtige songs met sublieme arrangementen waarin ze telkens een indrukwekkende wall of sound opbouwen.
In 2020 vierden ze hun 10de verjaardag en brachten hun derde langspeler Kingdom Of Roots uit, die ze normaal gezien live gingen voorstellen in China, tot corona er een stokje voor stak. Het is dus al een tijdje geleden dat we nog iets nieuws van deze topband te horen kregen. Ondertussen was er wel een solo uitstapje van gitarist Pieter Van Parijs onder de naam Kyasuri en Bram Delcourt en Jasper De Petter maken nu furore met het noisepunk project Ronker. Nu heeft ook Filipe Van Huylenbroeck een soloplaat gemaakt onder de naam Gato de Fogo.
Gato de Fogo betekent ‘vuurkat’ in het Portugees en is één van de bijnamen voor de rode panda. Het is een ode aan Van Huylenbroecks Portugese roots, met een knipoog naar If Anything Happens To The Cat. Het is een persoonlijk project dat is ontstaan vanuit een noodzaak om meer creatief bezig te zijn, nadat hij tijdens het eerste jaar van de corona-pandemie amper aan muziekmaken toekwam. Filipe nam het volledige creatieve proces in handen en deed dan ook alles zelf, van opname, mix en mastering tot het artwork.
Het album gaat over de zoektocht naar een houvast in tijden die vol tegenstrijdigheden zitten, zowel op macro als op micro niveau. Het jaar 2020 was voor Filipe als muzikant een gigantische teleurstelling, alle plannen die hij met zijn band had gemaakt, werden één voor één gecanceld. Dat ging allemaal ten kosten van zijn creativiteit en hij moest even de liefde voor muziek en het componeren van songs terugvinden. Langs de andere kant is de pandemische periode ook niet altijd slecht geweest voor Filipe. Hij had meer tijd voor zijn pasgeboren dochter en kon over het algemeen wat ’trager’ leven. Ook op maatschappelijk niveau komen die tegenstellingen terug: we hebben zoveel kennis, maar sommigen laten zich nog steeds vangen door complottheorieën. We zijn nog nooit zo verbonden, maar tegelijkertijd zo eenzaam geweest. Het leven is grillig, net als de maand april…
Filipe nam zijn tijd om het wondermooie Always April te maken. Hij pakt op dit album uit met tien instrumentale pareltjes waarin steeds een machtige geluidsmuur wordt opgebouwd. Zijn gitaarwerk is altijd intens, in de rustige en ook in de heftigere momenten. We vinden de If Anything Happens To The Cat-vibe zeker terug in elk nummer. Maar toch heeft Van Huylenbroeck er zijn eigen toets aan gegeven. Zijn prachtige gitaarspel wordt bijgestaan door sfeervolle synthklanken, elektronische drums en samples (die ook bij IAHTTC regelmatig te horen zijn). In Your Voice Is Fading (And So Am I) stapt hij af van het instrumentale concept en zingt hij de titel samen met Eva Dierickx net zoals in de The Gentle Act Incident-cover ..4:AM.
Gato de Fogo klinkt elektronischer dan IAHTTC maar toch staat de gitaar centraal en zo krijgen we een mooie mix van dromerige postrock, shoegaze en ambient. Het klinkt allemaal niet altijd zo stevig als Filipe’s band maar soms komt hij toch best heftig uit de hoek. Over het algemeen klinkt alles echter vrij sfeervol en zweverig.
Ook al was Gato de Fogo ‘maar’ een uitlaatklep voor Van Huylenbroeck om de corona miserie een plaats te geven, toch is dit echt een topplaat geworden. Net zoals in de langspelers van If Anything Happens To The Cat streeft hij op dit album naar de perfectie waardoor het weer een intense, knappe plaat is geworden. Al kijken we uit naar een nieuwe IAHTTC-album toch mag van ons Filipe zeker nog een volgende Gato de Fogo-plaat maken, dit is machtig mooi!
