Na de eerste singles van Floris De Decker (Cloudy-Oh, Team William, The Van Jets en Intergalactic Lover) als solo-artiest onder de naam Floris Francis Arthur, was het uitkijken naar deze release vol donkere liedjes voor donkere dagen. En toch is het niet één en al sombere duisternis die hij brengt met zijn debuutalbum There Never Is And Never Was A Masterplan.
Een masterplan was er dus niet. En toch kwam het album er niet zo plots en onverwachts, legt De Decker uit: “Eigenlijk ben ik vijftien jaar geleden al gestart met Floris Francis Arthur. Zodra ik in bands begon te spelen, voelde ik meteen dat ik daarnaast ook solo iets wilde doen dat intiemer, breekbaarder en melancholischer was, met meer nadruk op tekst, verhaal en songs. Mijn vader was een singer-songwriter die volksmuziek maakte. Van hem kreeg ik de liefde voor folk al heel vroeg opgelepeld. Uit eindeloze bewondering voor Bob Dylan, Daniel Johnston en Conor Oberst heb ik alleen op een podium staan met een gitaar altijd als het ultieme muzikale statement gezien.
Deze plaat zit dus al even in mijn hoofd en toch heeft het vijftien jaar geduurd. Faalangst en een gebrek aan middelen leidden tot eindeloos uitstellen. Pas de laatste jaren heb ik leren producen en opnemen waardoor ik het zelfvertrouwen kreeg om deze plaat helemaal zelf af te werken zonder dure studio’s en producers, om er zo iets extreem persoonlijk van te maken. Uiteraard zijn er ook veel nieuwe nummers bijgekomen de laatste jaren, waardoor deze plaat een interessante mix is geworden van oud en recent materiaal.”
Het traag ruwe folknummer A Wall, het mijmerende Love Like We Used To en Hold Me Now kregen we – veelbelovend dus – reeds voor de release te horen.
Zijn stem, gitaar en piano stonden duidelijk in de hoofdrol. Meer heeft Floris ook niet nodig om intens te raken met zijn eerlijke, breekbare songs over angst, depressie, mislukken in de liefde en het verstrijken van de tijd. Geen synths, geen moderne effecten, (op één track na) geen beats. Wel gebruikte hij home-made percussie instrumenten, rommelmarkt gitaren en zongen Lara Chedraoui (Intergalactic Lovers) en Jan De Rauw (Watchoutforthegiants) extra backings in.
Drive Me Sane is het enige nummer waar ‘beats’ onder gezet werden. Niets heavy, want heel breekbaar, stil en voorzichtig start het nummer en blijft dat ook. Ook wanneer er verderop heel zacht poppende kleine beats en verfijnd delicate percussie-elementen worden toegevoegd. Verrassend is het elektronisch gitaarspel dat naar het eind toe een erg folky intermezzo brengt.
Tussen kleinkunst en folk, zit het meer uptempo nummer Are You Feeling This Too, met knappe backings, geklap en het speelse vocale ‘huh-huh’-element. Chewy Louie klinkt in de lage snaarritmes even gezapig als de titel. Een prachtige track over vriendschap, met speelse elementen in een vrij duistertraag nummer.
Vrolijker klinkt For Franz, waarbij er teruggekeken wordt naar goede tijden. Een folky ritme neemt ons mee in een avontuurlijk sfeertje. Zachte zonnestralen schemeren door Keep Driving. Een prachtige track qua opbouw, met een zeer sterk refrein. Een koester-nummer. Killl To Love borrelt en bruist met gitaargetokkel en de stem van Floris, waar we ondertussen bij elk woord een beetje meer wegsmelten. Niet dat hij zeer complexe of grootse zangpartijen neerzet, maar zijn timbre, frasering van de woorden, zuiverheid en oprechte puurheid in dit soloproject charmeert enorm.
The Masterplan dat er niet was… het klinkt hoopgevend mooi als afsluiter.
Laat je inpakken. Het is er de tijd van het jaar voor. En als je het doet, laat dan dit album vol donker melancholische, en tegelijk ook hedendaagse folksongs, het strikje zijn.
There Never Is And Never Was A Masterplan is op vinyl verschenen in eigen beheer. Voor wie van het werk van Bright Eyes, Daniel Johnston en Sufjan Stevens houdt, is het zeker een aanrader.
Ga die lp dus gewoon halen op één van de optredens van Floris Francis Arthur. Hem live aan het werk zien, is een must en ook niet zo moeilijk, want er zijn al heel wat optredens gepland:
13/01 – Café De Gonzo, Ninove
20/01 – Zappa, Scheldewindeke
24/01 – Café De Loge, Gent
25/01 – Trix, Antwerpen (support Noa Lee)
21/02 – Trefpunt, Gent (Support Michael Cera Palin)
23/05 – De Snuffel, Brugge
17/07 – Watou Kunstenfestival
Facebook – Instagram – Spotify