Home ReviewsAlbum Reviews DE MANNEN BROEDERS – Sober Maal

DE MANNEN BROEDERS – Sober Maal

by Stefan Schemmann

De Mannen Broeders is het project van Colin H van Eeckhout en Tonnie Dieleman. Colin kennen we uiteraard van Amenra, terwijl Tonnie de man achter Broeder Dieleman is waarmee hij eigenzinnige Zeeuwse folk brengt. Beide hebben een fascinatie voor de donkere kant van het leven: verdriet,  rouw en rituelen.

Op het eerste gezicht heeft Sober Maal maar weinig te maken met Amenra. Maar als de instrumentatie van de Amrena-stukken anders zou uitgevoerd worden, dan zou je beslist wel wat overeenkomsten kunnen vinden. De Mannen Broeders verschilt ook van Broeder Dielemans werk. Wie evenwel achter de kerkpoort kijkt en goed luistert, beseft dat zowel de ziel van Colin als die van Tonnie resoneren.


Of dit nu kerkmuziek is? In ieder geval wel van het soort die ons terug naar de heilige mis kan lokken. Wat de twee muzikanten met de hulp van Tim de Gieter en Pim van de Werken hebben opgenomen heeft voor ons hetzelfde effect als Aion van Dead Can Dance. Muziek die even duister als verhelderend is en ons een hele nieuwe wereld liet zien.

Je kan niet anders dan geraakt worden door de sfeer die Colin en Tonnie creëerden in hun kerk in Middelburg. Ondersteund door een kerkorgel, banjo, piano, draailier en op Onze lieve Vrouwe hoor je zelfs een dameskoor. Hierdoor klinkt de muziek alsof ze eeuwen geleden werd bedacht, maar tegelijkertijd zo uniek dat je maar weinig voorbeelden van gelijksoortige muziek in de geschiedenis kan vinden. Als je van de vroege Dead can Dance-albums houdt, moet je zeker naar Sober Maal luisteren. Dankzij de banjo van Tonnie Dieleman zit er ook wat van Woven Hand erin, terwijl de spirituele teksten en gedichten het meditatieve of contemplatieve aspect nog meer ondersteunen.

We zetten de muziek hard waardoor de buren wellicht een vermoeden hebben dat er een misviering aan de gang is of dat we om iemand rouwen, maar de plaat draait evengoed om respect voor het leven in al zijn facetten. Eén ding is zeker: er zal dit jaar geen ander album zijn dat klinkt als dit wonder. Behalve Nick Cave‘s Wild God zal er waarschijnlijk geen enkel ander album zijn dat ons in contact brengt met onze innerlijke religie. Wat dat ook moge betekenen en welk geloof je ook beleeft, zelfs al ben je atheïst.

 Facebook Colin H Van Eeckhout Facebook Broeder Dieleman 

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More