Bij ons is DC Lou, alias Diane Theunissen, nog niet zo bekend, maar in het Franstalige landsgedeelte en in haar thuisstad is ze een rijzende ster. Het componeren van muziek leerde ze in Engeland waar ze een tijdje woonde, ook al werd haar talent met de genen meegegeven, want zowat het gehele gezin Theunissen doet iets met een instrument.
En als je je afvraagt waar die ‘Lou’ vandaan komt, wel dat heeft alles te maken met haar bewondering voor de Zuid-Afrikaanse singer-songwriter Alice Phoebe Lou.
Na een paar teasers is er nu de eerste ep waarop zes nummers staan en de Brusselse je twintig minuten naar haar eigen droomwereldje meesleurt die gedomineerd wordt door dreampop met veel synths, drumcomputergeluiden en repetitieve gitaarriffs die af en toe wel een beetje Stereolab-achtig klinken. Ook hoor je er – vooral door Dianes gelijkaardige stem – wat van Angèle in. Minder afgelikt wel, en meer oprecht.
Météores ziet Diane als een verzameling herinneringen. Deels geschreven hier, deels over het kanaal. Hoewel DC Lou voor de poppy aanpak kiest, klinkt haar muziek nooit te gepolijst. Mooie eerlijke liedjes verpakt in uiterst toegankelijke radiovriendelijke melancholie.
