Je bent hier eerder geweest. Weet je dat niet meer? De voetstappen in de schemering? De laatste vogels op de elektriciteitsmasten? De geluiden van de stad die langzaam vervaagden in iets anders? Je bent hier eerder geweest. Maar heel even. Je hebt geluisterd naar de single Keep me down van Das Island. We hebben samen naar de video gekeken. Weet je dat niet meer? Nou, oké. Je zult het je herinneren. Van alles wat er gebeurd is. Maar ook aan alles wat niet gebeurd is. Hier komt het album Ringadingding van Das Island. We zeiden het toch. Je bent hier eerder geweest.
En dat is het beste wat we kunnen zeggen over onze laatste ontmoeting: Ringadingding.
Het huis is leeg. De meubels zijn stoffig. Er klinkt een vreemde echo in de stem van een figuur die op zijn leunstoel in het midden van de kamer zit. Is het een man of een vrouw? Hold you Back wordt gezongen, het openingsnummer van het album. Het nummer had ooit een soort elektroblues kunnen zijn, maar het heeft de klanken zodanig verloren dat bijna alleen de stem overblijft. Die kunstmatige echo en dan weer zo’n snijdende synthetische riff. De spanning hangt in de lucht.
Ringadingding. Track twee. Een speelgoeddiscobeat ondersteunt een elektronische kalimba. Hier wordt niet gezongen. Er is een track van Art of Noise die een soortgelijke sfeer uitademt. Catwalk op de Album Below the Waste. Als katten zich hier ook gedwongen zouden voelen om te dansen, zou het klinken als Ringadingding. Op Porque zingt de zanger door de microfoon, die Daft Punk in de studio vergeten is na Around the World. Maar dit nummer leeft van een langzame, magische drum-‘n-bass-beat en de variaties daarop. Minimale geluidsconstructies eroverheen.
Anymore zou de prijs voor het mooiste nummer van het album kunnen winnen. Echt een prachtige ballad die het niet doet zonder spookachtige stemmen aan het eind. Das Island kan niet afkomen van de spoken die Nick Cave op Ghosteen opriep. Pump up the Bass is nomen est omen. Basgeluiden worden over een beat gelegd die doet denken aan Porque. De synthetische tuba is grappig. Op de een of andere manier moeten we denken aan dat vreemde café in Star Wars waar die band bestaande uit buitenaardse wezens speelt. Bas voor Tatooine.
I don’t really mind begint met een geluid als uit een muziekdoosje, wat goed zou passen bij de sfeer van een slaapliedje. Het hihat geluid zou ons echter uit onze slaap houden. Maar Das Island zal dat niet zo erg vinden. Wat ze proberen te doen op I’ll try is de ballad te combineren met vreemde elektronica. Weer Psychic TV. Genesis P. Orridge zou zijn glas hebben geheven en proost hebben gezegd. I wonder gaat nog verder in die psychedelische ambient richting die de helderzienden op de tv of Mr Qaspel schilderde met de legendarische roze stippen. Aan het einde van de track zijn we terug bij de geluiden die OMD gebruikte op Dazzle Ships.
Het album eindigt met Keep me down, dat we onlangs hebben gepresenteerd.
Het ministerie van Volksgezondheid geeft de volgende waarschuwing: “Het consumeren van onbekende paddenstoelen kan leiden tot waanideeën en hallucinaties, maar ook tot ernstigere gezondheidsproblemen. Als je echt niet zonder de hallucinogene effecten van stoffen kunt, neem ze dan sowieso niet. Luister dan naar Ringadingding van Das Island.”
Handtekening, stempel.
Ringadingding.
