Moet je een master in de kunsten hebben om een plaat deftig te kunnen luisteren? Misschien wel, dachten we toen we de aankondiging van fLuXkit Vancouver voor de tweede keer aan het doornemen waren, deze keer extra traag lezend.
Voor Amerikaans altsaxofonist Darius Jones mag het allemaal wat ingewikkelder zijn en dat blijkt al uit de titel van zijn nieuwe plaat. fLuXkit Vancouver (its suite but sacred) is een nogal conceptueel album dat is opgevat als een suite in vier delen. We verklaren ons nader…
De muzikale “suite” was vooral populair tijdens de barok periode en beschrijft een geheel van enkele – in dit geval 4 – instrumentale composities die op de een of andere manier thematisch met mekaar verbonden zijn en dus een geheel vormen.
De “fluxkit” (waarvan ook sprake in de titel) verwijst naar een groep Canadese, multidisciplinaire artiesten die zich Fluxus noemen. Het moto van de Fluxus artiesten is dat kunst overal kan zijn wat soms leidt tot de pertinente vraag: “Is dat kunst of mag dat weg?” Maar dit geheel terzijde.
Die Fluxus artiesten dus, brengen onder andere dozen uit met daarin enkele kunstwerkjes zowel als alledaagse voorwerpen, de zogenaamde Fluxkit. Ze willen de liefhebber op die manier uitdagen om hun blik op kunst te verbreden en zich open te stellen voor nieuwe ideeën hierover. Waar stopt kunst en waar begint het alledaagse? Marcel Duchamp vroeg het zich honderd jaar geleden al af en blijkbaar zijn we er nog steeds niet uit.
Voor zover de titel, maar wat heeft dat nu allemaal met het album van Darius Jones te maken? Het idee dat om het even wat kunst kan zijn, als je je er maar voor openstelt, sprak Jones blijkbaar erg aan en vormt de basis van de vier composities op de plaat. Het resultaat is een uitdagende mengeling van jazz, avant garde en improvisatie die varieert van boeiend tot soms ronduit irritant.
Zoals dat wel vaker gaat bij dit soort muziek, spelen emotie, de interactie tussen de muzikanten en de ingeving van het moment een belangrijke rol. Creatie en interpretatie staan op gelijke voet en daarom moet je de muziek eigenlijk live meemaken terwijl ze gecreëerd wordt. De opname legt een moment vast dat, wat ons betreft, niet zou mogen vastgelegd worden. Ze maakt iets permanent wat vluchtig moet blijven.
Dát is het gevoel dat we krijgen bij het beluisteren van fLuxKit Vancouver. We snappen dat een project in tijden waarin bezit en consumptie als hoogst haalbare worden beschouwd, moet leiden tot een tastbaar, en vooral (ver)koopbaar resultaat. Maar daarmee zijn wij het er nog niet mee eens… Dus, veel plezier bij het beluisteren van de plaat, het is een stevige dobber die je trommelvliezen bij momenten danig op de proef stelt. Zie het als een uitdaging!
Darius Jones maakte onderhavig album op vraag van Western Front, nam het op in 2022 en deed dat met drummer Gerald Cleaver, violisten Jesse Zubot en Josh Zubot, cellist Peggy Lee en bassist James Meger aan zijn zijde.
