Moet dit? Nee, beter, mag dit? Ja, want hij, Bruce Springsteen, mag alles. Only The Strong Survive – hij zeker – is een plaat waarop Springsteen zijn zwarte helden eert mits een plaat vol covers en dan gaat het over het opzoeken van risico’s. Heeft hij niet meer nodig, maar dank het lef waarmee hij het doet.
Dit is uiteraard een trip door de klassiekers. Van de titelsong (Jerry Butler) tot laatste snik (Someday We’ll Be Together, The Supremes) druipt dit soul food af van vettig geworden vingers en ja, hij maakt zijn keuzes en kiest ze goed, neemt Sam Moore (van Sam & Dave) mee op twee songs, maakt een geweldige versie van What Becomes of the Brokenhearted (Jimmy Ruffin) maar nog eens: moet dit?
Nee, wegens compleet overbodig. Van heel zwarte soul hoor je af te blijven en dan al zeker als je geen geboren soul man bent, wegens te wit. Al is hij dat nog altijd meer dan jij en ons ooit zullen worden.
Bruce Springsteen: stop hem in een schapenstal met een mondharmonica en een akoestische gitaar en laat hem platen maken als Nebraska (1982). Of, vier jaar daarvoor, het complete meesterwerk Darkness on the Edge of Town. En daartussen The River. We zuchten door enkel maar te denken aan die platen…
Dit is Bruce zijn karaoke-avondje, voor de vrienden, en de oude Boss amuseert zich en dat zal wel nog altijd het belangrijkste zijn. Ach, gun het hem. Hij deed al zo veel voor ons…
