Bombataz mocht al vaker de pagina’s van jouw favoriete muzieksite sieren, alleen waren we blijkbaar hun meest recente album Baby Dry My Tears uit het oog verloren: Schaam op ons!
Wij zagen de vier voor het eest op We Are Open, het ontdekkingsfestival van de Antwerpse Trix en kregen toen een beetje een wtf-gevoel. Bombataz stond zich zichtbaar te amuseren, samenpakt op hun nogal kleine podiumke en brachten knotsgekke van elektro doorspekte pop die toch geen pop was, alleen maar een beetje zo klonk. We waren instant mee met hun verhaal omdat het allemaal klopte. De ep !Kapao! maakte indruk.
In 2021 volgde het debuutalbum Olympics of Love dat een stuk toegankelijker klonk en waarin Bombataz een landwegje richting mainstream pop leek ingeslagen.
En nu is er dus Baby Dry My Tears. Vitja Pauwels, Hendrik Lasure, Ruben De Maesschalck en Casper Van De Velde.
Het kronkelende pad richting de radiohit, nam een onverwachte bocht en de band belandde voor hun nieuwste terug in vertrouwd Bombataz-land met zijn felgekleurde gevels, scheve bruggen en hobbelende en botsende auto’s met veel te grote banden. Toch zijn al die veelkleurigheid en overgesatureerde kleuren in blakend zonlicht vaak alleen maar schijn want op hun nieuwe album gaat het er soms minder vrolijk aan toe.
Unhappy, Can’t Live, Crask 4K, Break Up Song… het zijn niet meteen titels die uitbundige vrolijkheid doen vermoeden en toch doet Bombataz ze klinken alsof ze dat wel zijn.
Die interne tegenstrijdigheden zijn misschien wel dé reden waarom we met plezier blijven luisteren naar Bombataz. Vorm en inhoud hoeven niet altijd bij mekaar aan te sluiten. Tegendraadsheid zit in de genen van de band ingebakken net zoals een gezond gevoel voor bombast. Da’s precies wat de band aflevert op hun nieuwe album en daar worden wij vrolijk van.
Je kan Bombataz live aan het werk zien op:
19/10 – AB, Brussel
20/10 – Het Bos, Antwerpen
28/10 – De Koer, Gent
