Als je je band de naam Bergaf geeft, dan kan het alleen maar bergop gaan, denkt de slechte grappenmaker in ons. Maar eigenlijk komt de bizarre naam van een opmerking die drumster Astrid Van Ingelgom op haar verjaardagsfeestje kreeg waarbij ze te horen kreeg dat het vanaf dan alleen maar bergafwaarts kon gaan.
De botte uitspraak bracht Astrid ertoe om een drumstel te kopen. De rest is Gentse geschiedenis. Ze kwam bassist Gert Decraene en gitarist Vince Delhaye tegen. Ze trokken de repetitieruimte van Zaal Goedleven in met als voorlopig hoogtepunt een optreden op Bruudruusterrock. Ja, er bestaat een festival met zo’n naam en nog wel in Oostakker.
En nu is daar de ep met vier nummers op, simpelweg Bergaf getiteld. Minpuntje – kwestie van daar mee te beginnen – zijn misschien de net iets te simpele teksten, maar voor de rest horen we vier uitstekende indienummers die één voor één een uitputtingsslag zijn voor de armen, want luchtgitaar spelen doe je gegarandeerd op deze tracks.
Muzikaal bekeken is het allemaal al eens eerder gedaan en het is moeilijk om niet aan de Pixies te denken als je Bergaf hoort, maar wat zou het! Een hoekige gitaar, een bas die… hum…. bast en een drumpatroon dat het ritme aangeeft zijn nog altijd de beste ingrediënten voor heerlijke indiepop.
Soms hoor je er nijd in zoals op Peggy, Een song die alsmaar om repeat smeekt, en waarschijnlijk omdat twee minuten gewoon te kort is voor zo’n prima nummer. Dan weer is het alleen de fun die weerklinkt en ook dat is soms genoeg, maar vooral hoor je dat dit gemaakt is door een band die goesting heeft om te spelen en dat maakt het grote verschil.
Bergaf kun je live zien op:
16/08 – Gent, Patersholfeesten
22/11 – Gent, Café Fatima
